Antibiotica voor steenpuisten

Alle iLive-inhoud wordt beoordeeld door medische experts om ervoor te zorgen dat deze zo nauwkeurig en feitelijk mogelijk is.

We hebben strikte richtlijnen voor de selectie van informatiebronnen en we linken alleen naar gerenommeerde websites, academische onderzoeksinstellingen en, waar mogelijk, bewezen medisch onderzoek. Houd er rekening mee dat de cijfers tussen haakjes ([1], [2], enz.) Klikbare links zijn naar dergelijke onderzoeken.

Als u van mening bent dat een van onze materialen onnauwkeurig, verouderd of anderszins twijfelachtig is, selecteer het dan en druk op Ctrl + Enter.

De behandeling van furunculose is moeilijk voor te stellen zonder het gebruik van antibioticatherapie. Antibiotica voor steenpuisten vormen in de meeste gevallen de basis van de behandeling, omdat ze de ontwikkeling van microben in de ontstekingshaarden remmen, het ontstekingsproces verlichten en bijdragen aan het herstel van beschadigd weefsel.

De lijst met antimicrobiële geneesmiddelen die worden aanbevolen voor gebruik bij steenpuisten is vrij breed. Op basis van welk principe worden antibiotica voor deze ziekte geselecteerd? Welk antibioticum is beter voor steenpuisten? We zullen proberen alle vragen te beantwoorden.

Indicaties voor het gebruik van antibiotica voor steenpuisten

Bij een geïsoleerde ongecompliceerde eenmalige kook wordt het gebruik van antibiotica niet als verplicht beschouwd. Antibiotische therapie wordt voorgeschreven:

• met steenpuisten in het gezichtsgebied (met of zonder complicaties);
• met steenpuisten, waarbij de complicaties een ontsteking van de lymfeklieren en bloedvaten zijn;
• met abces kookt;
• met furunculose (meervoudig voorkomen van steenpuisten).

Een indicatie voor het gebruik van antibiotica wordt beschouwd als chronische furunculose, geïsoleerde terugkerende steenpuisten. Antibiotische behandeling kan worden aangevuld met vitaminetherapie, immunostimulerende therapie en specifieke behandeling wanneer predisponerende oorzaken van de ziekte worden gevonden. Dieet, fysiotherapie, schoonheidsbehandelingen worden vaak aanbevolen.

Antibioticumgebruik voor steenpuisten tijdens de zwangerschap

In het lichaam van zwangere vrouwen zijn er veel veranderingen die verband houden met hoge hormoonspiegels en een lichte afname van de immuniteit. Daarom moet de nadruk bij de behandeling van steenpuisten tijdens de zwangerschap liggen op het versterken van de immuunafweer. Het gebruik van systemische antibiotica voor steenpuisten tijdens de zwangerschap wordt niet aanbevolen.

Om het negatieve effect van antibiotica op de foetus te voorkomen, adviseren experts om een ​​algemene versterkende behandeling uit te voeren, een uitgebalanceerd dieet te volgen en voldoende vitamines te consumeren. Bovendien is het belangrijk om de regels voor persoonlijke hygiëne te volgen om onderkoeling te voorkomen..

Om van steenpuisten af ​​te komen, kan een zwangere vrouw traditionele medicijnrecepten gebruiken die geen gevaar vormen voor de baby. Het is toegestaan ​​om lokale antibacteriële geneesmiddelen te gebruiken: bijvoorbeeld Vishnevsky-zalf, Levomikol, antibiotische zalven.

Wanneer de eerste symptomen van furunculose optreden, moet een zwangere vrouw zeker een arts raadplegen. Het is onaanvaardbaar om zelf antibiotica en andere medicijnen te gebruiken die een ongeboren kind kunnen schaden.

Contra-indicaties voor het gebruik van antibiotica voor steenpuisten

Naast de periode van zwangerschap en borstvoeding zijn contra-indicaties voor het gebruik van antibiotica voor steenpuisten:

• een neiging tot allergieën voor antibiotica;
• de opkomst van een resistente vorm van ziekteverwekkers;
• bronchiale astma;
• actieve vorm van tuberculose;
• ziekten van de darmen en endocriene klieren;
• ernstige leverziekte;
• ernstige nierziekte met verminderde uitscheidingsfunctie;
• ernstige hart- en bloedvormende organen;
• leukopenie, schimmelziekten.

Bijwerkingen van antibiotica voor steenpuisten

• Allergische manifestaties (urticaria, oedeem, longschade).
• Giftige leverschade (vooral bij gebruik van tetracyclines of erytromycine).
• Negatief effect op het hematopoëtische systeem (vooral bij het gebruik van chlooramfenicol of streptomycine).
• Schade aan het spijsverteringskanaal.
• Algemene toxische effecten (schade aan gehoororganen, gezichtsvermogen, vestibulaire apparaten, nieren).
• Overtreding van de balans van microflora in het lichaam (in de darmen, geslachtsorganen, huid, enz.).

Bijwerkingen van antibiotica voor steenpuisten worden geassocieerd met het feit dat deze medicijnen, naast ziekteverwekkers, de gunstige microflora die in het menselijk lichaam leeft vernietigen. Na antibioticatherapie begint het lichaam actief te vullen met nieuwe bacteriën, die niet altijd nuttig zijn. Als gevolg hiervan raakt het immuunsysteem van streek en ontstaan ​​er ongewenste bijwerkingen..

Antibiotica voor kookt op het gezicht

Steenpuisten in het gezicht, in de overgrote meerderheid, worden ontleed, gevolgd door een drainage. Als het proces van steenpuisten chronisch of abces is, kan de arts antibiotica met een breed scala aan effecten voorschrijven, die complicaties helpen voorkomen en de vroege genezing van de inflammatoire focus bevorderen.

Antibiotica voor steenpuisten kunnen al worden voorgeschreven voordat de kook opent. Eenmaal geopend, kan het antibioticum worden beoordeeld op basis van de gevoeligheid van pathogene micro-organismen voor antimicrobiële geneesmiddelen.

Vaker dan anderen kunnen worden toegewezen:

• macrolidepreparaten (macropen, sumamed, erytromycine);
• penicillinereeks (ampicilline, amoxicilline, ampiox);
• cefalosporine-reeks (ceftriaxon, cefotaxime, cefazoline);
• een aantal aminoglycosiden (gentamicine, amikacine, monomycine);
• tetracycline-serie (doxycycline, tetracycline).

Externe antimicrobiële therapie van furunculose in het gezicht wordt zelden gebruikt, omdat zalven en lotions de tere huid van het gezicht kunnen verzachten en de verspreiding van infecties kunnen bevorderen.

Antibioticum voor nasale steenpuist

Antibiotica voor neuspuisten worden voorgeschreven na lokale behandeling van de inflammatoire focus met een antisepticum (alcoholoplossing, furaciline, salicylalcohol). Als de kook zich op het neusslijmvlies bevindt, worden antibacteriële zalven en crèmes gebruikt. Binnen worden breedspectrumantibiotica gebruikt. Behandeling wordt uitgevoerd met methicilline, erytromycine, ceporine, oleandomycine, metacycline en andere geneesmiddelen. Vitamine-minerale complexen, immunostimulantia, externe middelen (bijvoorbeeld bactroban) worden gebruikt als aanvullende fondsen. In ongecompliceerde gevallen worden sulfonamiden gebruikt (sulfadimethoxine, norsulfazole, etc.).

In de acute fase van het proces kunt u antibiotica uit de penicillinereeks, kuren met geneesmiddelen zoals bicilline, ampicilline gebruiken, omdat vaak andere antibiotica niet het verwachte effect hebben.

Opgemerkt moet worden dat de benoeming van antibiotica voor een enkele ongecompliceerde kook optioneel is. Antibiotische therapie wordt alleen als raadzaam beschouwd voor meervoudige, gecompliceerde of terugkerende steenpuisten, evenals voor het chronische beloop van furunculose.

Antibiotica voor kookt in de lies

Met het wijdverbreide proces van steenpuisten in de lies worden oxacilline, methicilline (i / m), erytromycine, tetracycline gebruikt. De behandeling duurt meestal minimaal een week. Na 5 dagen wordt de cursus herhaald. In totaal bestaat de behandeling uit 2 of 3 kuren, afhankelijk van de situatie. Andere antibiotica kunnen worden gebruikt als de gevoeligheid van de pathogene flora voor antimicrobiële geneesmiddelen bekend is. Bovendien worden sulfadimethoxine, vitaminetherapie en immunostimulantia voorgeschreven. In sommige gevallen is het mogelijk om stafylokokkenvaccin, stafylokokken-toxoïde, antifagine, antistafylokokkenimmunoglobuline en andere geneesmiddelen te gebruiken in combinatie met niet-specifieke immunostimulerende middelen.

Fysieke procedures met antibiotica worden vaak voorgeschreven. Meestal is het fonoforese van een antibiotische zalf: neomycine, gentamicine, chlooramfenicolzalf.

Antibiotica voor kookt onder de arm

Antibiotica voor steenpuisten worden voorgeschreven afhankelijk van het stadium van het ontstekingsproces (rijping, dissectie of genezing).

Met ongecompliceerde steenpuisten onder de oksel, wordt systemische therapie in de regel niet beoefend. Alleen externe behandeling wordt gebruikt:

• afvegen met boorzuur of salicylalcohol (2%);
• smering met pure ichthyol;
• smering met een antibiotische oplossing in Dimexidum.

Breng nadat de wond is verdwenen poeders en zalven aan met antibiotica en sulfonamiden.

Met steenpuisten onder de arm kun je niet:

• zet kompressen (zowel alcoholisch als met een antibioticum);
• knijp uit de kook, vooral in de beginfase.

In sommige gevallen is het noodzakelijk om zijn toevlucht te nemen tot punctie van het abces, afzuiging van etterende inhoud en de introductie van antibiotische oplossingen of stafylokokkenbacteriofaag in de holte van de focus.

Antibiotica voor een kook in het oor

Om een ​​steenpuist in het oor te behandelen, worden in de meeste situaties antibiotische injecties gebruikt:

• penicillinereeks met antistafylococcale activiteit;
• tetracycline-reeks;
• macrolide-antibiotica in combinatie met sulfamedicijnen.

Antibiotica voor een kook in het oor zijn nodig om complicaties te voorkomen, omdat het binnenoppervlak van het oor vrij dicht bij de vitale hersengebieden ligt.

Bij terugkerende steenpuisten worden medicijnen van de penicillinereeks (bij voorkeur semi-synthetisch) gebruikt, bijvoorbeeld benemycine of vibromycine.

Bij chronische oorfuncunculose wordt toediening van een stafylokokkenvaccin, toxoïd, antistafylokokkenimmunoglobuline en in ernstige gevallen anti-lymfocytisch immunoglobuline voorgeschreven.

Ook kunnen antibiotica plaatselijk worden gebruikt, als poeders, zalven of voor fysiotherapie..

Antibiotica voor steenpuisten voor kinderen

Statistieken zeggen dat meer dan 80% van de kinderen in ons land zonder voldoende reden antibiotica gebruikt. Antibiotica hebben immers veel bijwerkingen, die de gezondheid van het kind niet op de beste manier beïnvloeden. In feite worden antibiotica voor steenpuisten voor kinderen alleen in 5-10% van de gevallen als raadzaam beschouwd, en zelfs dan alleen wanneer complicaties van steenpuisten optreden.

Wanneer worden antibiotica voorgeschreven voor steenpuisten bij kinderen:

• als het gevaar bestaat dat de infectie zich verspreidt (injecteer in dergelijke gevallen de kook met een antibioticumoplossing);
• als het kind een operatie ondergaat om een ​​etterende focus te openen (na de operatie wordt algemene antibioticatherapie voorgeschreven);
• als het proces niet beperkt is tot één steenpuist, maar er zich uitgebreide furunculose ontwikkelt (lokale en algemene behandeling met antibiotica wordt gebruikt);
• als het kind zelfstandig heeft geprobeerd een onvolgroeide kook te openen (vooral als het zich in het gezicht of op de hoofdhuid bevindt).

Het antibioticum wordt individueel door de kinderarts voorgeschreven, afhankelijk van de leeftijd, het gewicht en het stadium van de ziekte van het kind.

Welk antibioticum voor steenpuisten?

Welke antibiotica worden het meest gebruikt bij de behandeling van steenpuisten:

• de penicillinereeks - amoxiclav, ampicilline, amoxicilline - enkele van de eerste bekende antibiotica, die tot op de dag van vandaag met succes worden gebruikt;
• de cefalosporine-reeks - ceftriaxon, cefazoline, cefotaxime, enz. - wordt vaak voorgeschreven als de antibiotica van de penicillinereeks niet effectief zijn;
• gentamicine (aminoglycoside) - werkt op stafylokokken die resistent zijn tegen penicillines. Niet gebruikt tijdens zwangerschap en kindergeneeskunde;
• tetracycline is een breed spectrum antibioticum dat wordt gebruikt in de vorm van tabletten en plaatselijke preparaten;
• chlooramfenicol - werkt op bacteriën die resistent zijn tegen penicillines, streptomycine en sulfamedicijnen. Een zeer sterk medicijn, daarom wordt het gebruik ervan tijdens de zwangerschap en in de kindergeneeskunde sterk afgeraden. Heeft veel bijwerkingen.

Antibiotische zalven voor steenpuisten:

• gentamicine - geproduceerd in een tube van 15-80 g;
• tetracycline - buis 100 g;
• chlooramfenicol - wordt geproduceerd in de vorm van dik smeersel in een buis (25 en 30 g) of in een pot (25 of 60 g);
• Levomekol zalf - een combinatie van het antibioticum levomycetin en het herstellende middel methyluracil;
• synthomycine zalf is een medicijn dat vergelijkbaar is met chlooramfenicol. Verkrijgbaar in potten van 25 g.

Wijze van toediening en dosering

Penicilline-antibiotica worden als volgt ingenomen:

• ampicilline - binnen 4-5 g 4-5 keer per dag, of intramusculaire injectie van 0,25-0,5 g per dag. De behandelingsduur is gemiddeld 5 tot 20 dagen;
• amoxicilline - driemaal daags 0,5 g;
• amoxiclav - neem elke 8 uur 1 tablet (lost op in water) 375 mg.

• cefazolin - van 0,5 tot 1 g intramusculair elke 6-8 uur;
• ceftriaxon - van 0,5 tot 1 g / m2 eenmaal per dag. De behandelingsduur is individueel;
• cefuroxim - 750 mg elke 8 uur;
• cefotaxime - 0,5-1 g elke 12 uur.

Tetracycline voor steenpuisten wordt tot 6 keer per dag, 30 minuten voor of een uur na een maaltijd oraal gebruikt in 0,1-0,2 g.

Zalven met antibiotica worden gebruikt om steenpuisten driemaal per dag te behandelen, het is mogelijk in de vorm van verbanden (laat een gaasdoekje weken met zalf en breng het aan op de wond, fixeer het met een verband erop). Behandelingsduur met zalven - van 1 tot 2 weken.

Antibiotica voor furunculose zijn het meest effectief voor behandeling

Purulente huiduitslag is levensbedreigend. Furunculose - de zogenaamde ontsteking van de haarzakjes (follikel), veroorzaakt door pyogene bacteriën, voornamelijk Staphylococcus aureus. Het is gevaarlijk als steenpuisten (steenpuisten) in de nek of het gezicht verschijnen. Door dicht bij elkaar gelegen vaten kan de infectie de bloedbaan binnendringen, zich door het lichaam verspreiden, de hersenen binnendringen en een abces veroorzaken. Als antibiotica niet worden ingenomen met furunculose, zijn ernstige complicaties mogelijk - sepsis of meningitis.

Antibiotische behandeling van furunculose

Staphylococcus-bacteriën veranderen snel en reageren dan niet op antibiotica. Met furunculose:

• Het is noodzakelijk om een ​​analyse uit te voeren die het type pathogeen identificeert, de gevoeligheid van micro-organismen voor antibiotica.
• Neem medicijnen zoals voorgeschreven door uw arts. Hij bepaalt de dosering, het behandelingsregime, rekening houdend met de leeftijd van de patiënt, de locatie van de kook en contra-indicaties.
• Tijdens antibioticatherapie is het verboden alcohol te drinken.
• Behandeling kan niet worden onderbroken.

Antibiotica voor steenpuisten die infecties helpen bestrijden:

• Penicillines (Ampicilline, Ampiox) - doden de meeste micro-organismen, hebben een lage toxiciteit, maar bacteriën reageren er vaak niet meer op.
• Cefalosporines (ceftriaxon, cefuroxim) - voorkomen dat infectie diep in de huid doordringt.
• Macroliden (Sumamed, Erythromycin) - stoppen snel met furunculose, verlichten ontstekingen, hebben geen invloed op de darmmicroflora.
• Tetracyclines (Doxycycline, Tetracycline) - bestrijden huidinfecties effectief.
• Fluorochlorinols (Ciprofloxacin, Ciprolet) - voorgeschreven om furunculose te bestrijden bij patiënten met een zwakke immuniteit.

Preparaten in tabletten

Medicijnen in deze vorm zijn nodig voor ernstige ziekten. Tabletten voor furunculose, de duur van de therapie wordt voorgeschreven door de arts. De cursus mag niet langer zijn dan 14 dagen. Antibiotica hebben een slecht effect op de slijmvliezen van de maag, darmen en mond en veroorzaken dysbiose, stomatitis. Het is belangrijk om tegelijkertijd probiotica te gebruiken die de microflora van het lichaam herstellen.

Andere keren dat medicijnen nodig zijn:

• Een groot aantal abcessen.
• Steenpuisten op de billen, oksels, waarbij phlegmon mogelijk is (uitgebreide etterende ontsteking).
• Abcessen die zich dicht bij de bloedvaten bevinden en complicaties kunnen veroorzaken (op het hoofd, de nek of het gezicht).
• Chronische furunculose met frequente terugvallen.
• Gezwollen lymfeklieren.
• Immunodeficiëntie.

Amoxicilline

Een goedkoop antibioticum vernietigt de wanden van bacteriën en gaat snel om met furunculose. Amoxicilline wordt voorgeschreven voor de behandeling van kinderen en volwassenen. Er wordt rekening gehouden met contra-indicaties: gevoeligheid voor penicillines, nierfalen, borstvoeding, zwangerschap.

Bijwerkingen na inname - huiduitslag, misselijkheid, diarree. Prijs - 30 roebel. voor 20 stuks.

Ampiox

Het geneesmiddel wordt in capsulevorm afgegeven. Ampiox gaat de meeste schadelijke bacteriën tegen en stopt de ontwikkeling van abcessen. Ampicilline en oxacilline in de samenstelling zorgen voor snelle resultaten in de strijd tegen furunculose.

Contra-indicaties - slechte tolerantie voor penicillines, lymfatische leukemie, mononucleosis, leeftijd tot drie jaar. Bijwerkingen - diarree, braken, huiduitslag. Prijs - 26 roebel. voor 20 stuks.

Tsiprolet

Een van de meest voorgeschreven antibiotica voor furunculose stopt de groei en reproductie van bacteriën. De kook gaat snel voorbij - de ziekteverwekkers hebben geen weerstand tegen Tsiprolet. Het geneesmiddel werkt 12 uur lang, heeft geen invloed op de slijmvliezen van het maagdarmkanaal.

Het is gecontra-indiceerd om het te gebruiken bij kinderen onder de 18 jaar, zwangere vrouwen en moeders die borstvoeding geven, patiënten met lever- en nieraandoeningen..

Bijwerkingen: allergieën, braken, diarree, duizeligheid en lage bloeddruk. Prijs - 100 roebel. voor 10 tabletten. Er is een goedkope analoog - Ciprofloxacin. Kosten - 16 roebel. voor 10 tabletten.

Erytromycine

Het medicijn behandelt effectief abcessen op de huid. Erytromycine voor furunculose wordt voorgeschreven aan volwassenen en kinderen van elke leeftijd. Het antibioticum verlicht complicaties, gaat snel om met de infectie. Contra-indicaties voor gebruik - gevoeligheid voor componenten, nier- en leverfalen.

Bijwerkingen - hartritmestoornissen, diarree, convulsies. Prijs met een dosering van 250 mg - 26 roebel. voor 10 stuks.

Samengevat

Tabletten worden voorgeschreven voor volwassenen en kinderen vanaf drie jaar met abcessen in het gezicht, zachte weefsels, met een grote kans op septische shock en overlijden van de patiënt. Sumamed wordt vijf keer per dag gedronken. Het antibioticum is gecontra-indiceerd voor zwangere vrouwen, moeders die borstvoeding geven, patiënten met nier- en leverinsufficiëntie. Bijwerkingen zijn mogelijk - huiduitslag, hoofdpijn, diarree. Sumamed's prijs, 125 mg - 280 roebel. voor 6 tabletten. Een goedkope analoog van het medicijn is Azithromycin. De prijs bij een dosering van 500 mg is 65 roebel. voor 3 tabletten.

Kookt injecties

In een ernstig beloop van de ziekte, wanneer antibiotica in tabletten niet werken, worden injecties voorgeschreven. Injecties worden gegeven voor abcessen op het gezicht, oor en zachte weefsels. Het geneesmiddel wordt in poedervorm afgegeven.

Het antibioticum komt onmiddellijk in de bloedbaan, gaat snel om met de infectie, heeft geen invloed op de slijmvliezen van het maagdarmkanaal.

Ampicilline

Het medicijn vernietigt bacteriën die gevoelig zijn voor penicilline. Bij furunculose wordt het medicijn na 4-6 uur toegediend. Ampicilline wordt voorgeschreven aan volwassenen, kinderen vanaf 1 maand. De dosering voor het kind hangt af van het lichaamsgewicht. Tijdens de behandeling zijn huiduitslag, misselijkheid en diarree mogelijk. Contra-indicaties - zwangerschap, borstvoeding, lymfatische leukemie, allergie voor penicillines. De prijs van 1 g poeder voor oplossing is 19 roebel.

Cefazolin

Dit antibioticum is een van de veiligste, heeft een lage toxiciteit en gaat snel om met furunculose. Cefazolin wordt na 6-8 uur langzaam geïnjecteerd. Het geneesmiddel wordt in de dij of bil, in een ader geïnjecteerd - in de vorm van een druppelaar of injectie. Bijwerkingen - duizeligheid, misselijkheid, diarree, allergische huiduitslag. Het antibioticum wordt niet gebruikt voor individuele intolerantie. De prijs van een fles (1 g) - 26 roebel.

Ceftriaxon

Een goedkoop antibioticum behandelt effectief furunculose bij patiënten die allergisch zijn voor penicillines. Op de injectieplaats van ceftriaxon voelt de patiënt pijn. Het medicijn wordt vanaf de geboorte aan kinderen voorgeschreven. Contra-indicatie - individuele intolerantie. Bijwerkingen - huiduitslag, misselijkheid, diarree. Poederprijs voor oplossing, 1 g - 26 r.

Lokale antibiotica

Medicijnen in de vorm van zalven worden voorgeschreven om pus uit een abces te verwijderen, wanneer het al zelfstandig is geopend of na een operatie. Topische antibiotica zijn vooral belangrijk als de kook zich in de lies of andere plooien in het lichaam bevindt. Zalven verminderen het risico dat nieuwe bacteriën de wond binnendringen.

Levomekol

De zalf heeft ontstekingsremmende en antibacteriële effecten. Een van de beste lokale remedies, Levomekol, trekt snel pus aan, vernietigt micro-organismen en bevordert wondgenezing. Bij furunculose worden verbanden met Levomekol elke dag verschoond. De zalf wordt niet aanbevolen voor kinderen jonger dan een jaar, het wordt met voorzichtigheid voorgeschreven aan zwangere vrouwen, vrouwen die borstvoeding geven. Een bijwerking is huiduitslag. Prijs - 110 roebel. voor 40 g.

Synthomycin smeersel

Antibiotische zalf trekt snel pus naar buiten, versnelt de wondgenezing en voorkomt littekenvorming. Synthomycine-smeersel vernietigt bacteriën, vormt een film op het oppervlak, waardoor wordt voorkomen dat nieuwe micro-organismen de wond binnendringen. Verbanden worden gemaakt met het medicijn. Het is verboden de zalf te gebruiken tijdens zwangerschap, borstvoeding, kinderen jonger dan één jaar. Bijwerkingen - huiduitslag - zijn zeldzaam. De prijs van een tube van 25 g - 48 roebel.

Baneocin

De samenstelling van de zalf is neomycine en bacitracine. Antibiotica verhogen elkaars activiteit, vernietigen bacteriën en verlichten ontstekingen. Het wordt niet aanbevolen om grote delen van het lichaam te behandelen met Baneocin - het medicijn wordt opgenomen in de bloedbaan en kan schade aan het oor of de nieren veroorzaken. Het medicijn mag niet worden gebruikt tijdens zwangerschap en borstvoeding. Complicaties van ooraandoeningen, nierfalen zijn mogelijk. Bijwerkingen - huiduitslag, jeuk. Prijs - 330 r. voor 20 g.

Video

Fout gevonden in de tekst?
Selecteer het, druk op Ctrl + Enter en we zullen alles oplossen!

Antibiotica voor furunculose bij kinderen en volwassenen

Ontsteking van de talgklieren en haarzakjes veroorzaakt door verschillende micro-organismen heet furunculose. Vaker komt de pathologie tot uiting door steenpuisten, die gelokaliseerd zijn op het gezicht, de nek, de rug, in de liesstreek. Het ontstekingsproces wordt veroorzaakt door de staphylococcus-bacterie, waarvan de gevaarlijkste gouden is. Er worden verschillende therapeutische maatregelen gebruikt voor de behandeling, maar de meest populaire medicijnen zijn en blijven antibiotica voor furunculose, die worden voorgeschreven in de vorm van zalven, injecties of tabletten.

Wat is furunculose

De ziekte wordt gekenmerkt door de vorming van etterende necrotische ontsteking van de haarzakjes, die zich ook ontwikkelt in de weefsels eromheen. De veroorzaker van de infectie is Staphylococcus aureus of epidermalis, wat veel voorkomt in het milieu. Deze bacteriën leven op het oppervlak van het slijmvlies en de menselijke huid zonder pathologieën te veroorzaken. Echter, met predisponerende endogene (interne) of exogene (externe) factoren, worden stafylokokken geactiveerd en vermenigvuldigen ze zich, waardoor furunculose ontstaat.

De redenen

De belangrijkste reden voor de ontwikkeling van de ziekte is de aanwezigheid van immunodeficiëntie. Onder invloed van een afname van de immuniteit veroorzaakt stafylokokkenmicroflora een etterig-ontstekingsproces. Bacteriën worden in de follikels gebracht na traumatisering van de huid, met besmetting of lokale onderkoeling. Andere factoren die furunculose kunnen veroorzaken:

• hypovitaminose;
• diabetes;
• de aanwezigheid van een chronische infectie;
• bedwelming van het lichaam;
• onnauwkeurigheden in de voeding.

Symptomen

In het eerste stadium van de ziekte vormt zich een klein purulent-inflammatoir infiltraat rond het haarzakje. Na een paar dagen zijn de hele follikel, de aangrenzende talgklier en het bindweefsel eromheen betrokken bij het ontstekingsproces. Elementen van de uitslag lijken op een stagnerende hyperemische knoop, die een kegelvormige vorm heeft die uitsteekt boven het huidoppervlak.

Naarmate de ontsteking zich ontwikkelt, nemen de pijn en zwelling toe. Verder scheurt de steenpuist en komt de etterende inhoud eruit. Het proces wordt gepompt door genezing, waarna er een litteken overblijft. Een etterig-necrotisch proces kan gepaard gaan met de volgende symptomen:

• zwakte, verhoogde vermoeidheid;
• hoofdpijn;
• slapeloosheid;
• verlies van eetlust.

Behandelmethoden

De therapeutische regimes worden door de arts gekozen, afhankelijk van het stadium van het ontstekingsproces. Tijdens de infiltratieperiode wordt ultraviolette straling voorgeschreven. Tijdens het rijpen van de kook wordt een blokkade met een oplossing van novocaïne en antibacteriële geneesmiddelen geplaatst voor anesthesie en verlichting van de infectie. Een antibioticum wordt geselecteerd op basis van zijn resistentie tegen infectie. Bij etterende abcessen wordt een verband met een oplossing van zilvernitraat (1%) op het ontstoken gebied aangebracht.

Na het openen van de kook wordt het gewassen met waterstofperoxide (3%) en vervolgens wordt een verband met een natriumchloride-oplossing aangebracht om het te verwijderen van necrotische massa's. De staaf wordt pas verwijderd nadat deze is gescheiden van de omliggende weefsels. Het is onmogelijk om etterende haarden te openen door eruit te knijpen, omdat de kans groot is dat de beschermende ring wordt gebroken en de infectie door het hele lichaam wordt verspreid. Dit brengt een aantal levensbedreigende complicaties met zich mee. In het geval van een abces is het beter om een ​​chirurg te raadplegen die het abces voorzichtig zal openen en de etterende inhoud zal verwijderen..

Antibiotische behandeling van furunculose

Antibacteriële therapie voor enkele of meervoudige steenpuisten op de huid wordt uitgevoerd met vijf soorten antibiotica. Ze komen vrij in de vorm van oplossingen voor injecties, tabletten, suspensies, zalven. De meest voorkomende antibiotica voor steenpuisten zijn van het penicillinetype, omdat ze al tientallen jaren met succes Stafylococcus aureus en andere bacteriestammen bestrijden. Cefalosporines, macroliden, tetracyclines en anthraglycosiden worden voorgeschreven als pathogenen resistent zijn tegen penicilline.

Na het doorbreken / openen van de abcessen wordt een verband met antibacteriële zalven op de wond aangebracht. Hiervoor worden de volgende medicijnen gebruikt:

1. Levomekol zalf. Het populairste actuele antibioticum. Het actieve ingrediënt chlooramfenicol vernietigt een breed scala aan bacteriën en methyluracil helpt weefsels sneller te regenereren. Het medicijn is geïmpregneerd met gaasdoekjes, die de wond vullen. Verbanden worden dagelijks vervangen totdat het probleem volledig is opgelost. Bij langdurig gebruik zijn huiduitslag mogelijk.
2. Bactroban-zalf. Het heeft zichzelf bewezen in de strijd tegen Staphylococcus aureus. Zalf voor steenpuisten met het antibioticum Bactroban vertoont krachtige antibacteriële eigenschappen. Het is toegestaan ​​om het medicijn 1 tot 3 keer per dag rechtstreeks op de plaats van huidinfectie aan te brengen. De cursus duurt 7-10 dagen. In sommige gevallen wordt de ontwikkeling van allergische reacties, misselijkheid en hoofdpijn opgemerkt.

Pillen

Antibiotica in tabletvorm worden voorgeschreven voor recidiverende furunculose of als de plaats van lokalisatie het bovenlichaam en het hoofdgebied is. De complexiteit van deze behandeling is dat stafylokokken resistent zijn tegen veel antibacteriële geneesmiddelen, dus de tabletten worden geselecteerd na een microbiologische test op gevoeligheid. Meest populaire medicijnen.

1. Lincomycin. Een antibioticum met een krachtig bacteriostatisch effect, actief tegen een breed scala aan bacteriën. Het medicijn Lincomycin voor volwassenen met furunculose neemt 500 mg driemaal daags voor de maaltijd. Het antibioticum veroorzaakt soms nevenreacties in de vorm van stijgingen van de bloeddruk, allergische reacties. De behandelingskuur mag niet langer zijn dan 2 weken..
2. Cephalexin. Antibacterieel medicijn van de cefalosporinegroep. Het heeft een bacteriedodend effect op de meeste stafylokokkenstammen. De dagelijkse dosering is 1-4 gram. Neem regelmatig pillen. Mogelijke bijwerkingen: handtrillingen, maagstoornissen, darmen, duizeligheid. Behandelingsduur - 7-14 dagen.

Kookt injecties

Antibiotica voor furunculose kunnen worden uitgevoerd in de vorm van injecties. Injecties worden gegeven als therapie met andere vormen van medicatie geen positief resultaat oplevert. De meest effectieve medicijnen voor deze vorm van vrijgave:

1. Amoxicilline. Popusynthetisch antibioticum uit de penicillineserie. Bij furunculose wordt het intraveneus gevonden met jet en infuus. De dosering wordt op individuele basis door de arts voorgeschreven. De gemiddelde behandelingskuur is 7-10 dagen. Tijdens de behandeling kunnen ongewenste lichaamsreacties optreden: tachycardie, prikkelbaarheid, hoofdpijn, dysbiose, dyspeptische symptomen.
2. Levomycetin. Poeder voor injectie met de werkzame stof chlooramfenicol-antibioticum. Bij furunculose worden volwassenen intraveneus of intramusculair voorgeschreven. De dagelijkse dosis is 1-3 g.Het geneesmiddel wordt 2-3 maal daags 0,5-1 g toegediend gedurende 5-15 dagen. Bijwerkingen kunnen optreden vanuit het lymfestelsel, het spijsverteringskanaal, het perifere en centrale zenuwstelsel.

Welke antibiotica te nemen voor furunculose

Mensen met bacteriën die steenpuisten veroorzaken, vragen zich af welke antibacteriële geneesmiddelen het beste zijn voor behandeling. Er moet aan worden herinnerd dat antibiotica veel contra-indicaties en nevenreacties hebben die zelfs de dood kunnen veroorzaken. Om deze reden is het categorisch onmogelijk om ze zelf te benoemen. Antibiotica voor furunculose worden door een arts voorgeschreven op basis van het stadium van de ziekte, chronische ziekten in de geschiedenis van de patiënt en andere redenen.

In de lies

Voor de inguinale behandeling van furunculose worden vaak externe preparaten voorgeschreven. Antibiotica voor steenpuisten in de lies worden gebruikt in de vorm van crèmes, gels, zalven. Ze worden tot 3 keer per dag op het aangetaste deel van de huid aangebracht en afgedicht met een pleister erop. Het voordeel van dergelijke medicijnen is dat ze bijdragen aan de snelle afgifte van de etterende inhoud van de kook. De lijst met antibiotica die worden gebruikt voor de inguinale behandeling van furunculose:

Op het gezicht

Aangezien deze pathologie, die op het gezicht is ontstaan, het gevaar inhoudt dat een infectieus agens de hersenschors binnendringt, worden antibiotica voornamelijk voorgeschreven voor orale toediening. Voordat de kook rijpt, wordt de ontstekingsfocus behandeld met een antisepticum (salicylalcohol, furaciline-oplossing en andere). Antimicrobiële geneesmiddelen voor steenpuisten worden voorgeschreven voor opname, zelfs vóór het stadium van het openen van het abces. De belangrijkste antibacteriële geneesmiddelen:

Antibiotica voor steenpuisten

Furunculose is een huidziekte waarbij ontsteking van de talgklieren en haarzakjes optreedt als gevolg van het binnendringen van pathogene microben daarin. Als u niet op tijd wordt behandeld, bestaat het risico op complicaties van etterende aard. Welke antibiotica tegen steenpuisten in de lies, onder de arm, op het gezicht een therapeutisch effect zullen hebben, zal de arts u vertellen. Zelfbehandeling van deze ziekte kan ernstige gevolgen hebben..

De redenen

De veroorzakers van furunculose zijn microben die de talgklieren en haarzakjes binnendringen en de ontwikkeling van het ontstekingsproces veroorzaken.

Sommige micro-organismen zijn natuurlijke huidbewoners. Als een persoon geen gezondheidsproblemen heeft, zullen ze niet tot ontsteking leiden, omdat de huid een beschermende barrière heeft. Maar als het om bepaalde redenen verzwakt, zullen bacteriën vrij in weefsels doordringen en furunculose op het lichaam veroorzaken..

De belangrijkste factoren die steenpuisten kunnen veroorzaken zijn:

• verzwakte immuniteit;
• HIV-infectie;
• gebrek aan vitamines;
• psycho-emotionele stoornissen;
• chronische intoxicatie.
• mechanische beschadiging van de huid door scheren, knijpen in kleding;
• hormonale stoornissen;
• herstructurering van het hormonale systeem in de puberteit of menopauze.

Antibiotica

Wanneer steenpuisten verschijnen, ongeacht de oorzaak die tot een dergelijke ziekte heeft geleid, zal de hoofdtaak worden toegewezen aan antibioticatherapie, die de groei van pathogene microben zal remmen. Voordat u met de behandeling begint, moet u er rekening mee houden dat in een bepaald ontwikkelingsstadium kook een opeenhoping van etter in de talgklieren is. Het kan worden gelokaliseerd in het liesgebied, op het gezicht, onder de arm.

De belangrijkste voorwaarde bij de behandeling van een kook is het creëren van een uitstroom van etter. Anders zal het medicijn de infectieplaats niet kunnen bereiken en een therapeutisch effect hebben. De algemene toestand van de patiënt na inname van antibiotica kan verbeteren, maar de bron van de microben zelf wordt niet geneutraliseerd. Voordat u medicijnen gebruikt, is het absoluut noodzakelijk om een ​​onderzoek bij een chirurg te ondergaan om erachter te komen of er een operatie nodig is.

Als er geen indicaties voor zijn, kunt u beginnen met antibioticatherapie. In de meeste gevallen is de veroorzaker van deze ziekte Staphylococcus aureus, dus het is raadzaam om alleen die medicijnen te nemen die actief zijn tegen deze microbe.

Van de antibiotica voor steenpuisten, die worden aangeboden in de vorm van tabletten, kunnen ampicilline en amoxicilline worden geïsoleerd. Deze medicijnen worden beschouwd als de meest effectieve tegen stafylokokken.

Deze geneesmiddelen worden op de farmaceutische markt aangeboden onder de volgende namen: "Flemoxinsolutab", "Ospamox", "Upsamox", "Pentrexil".

Om het therapeutische effect van amoxicilline te versterken, kan het gecombineerd worden met clavulaanzuur. Deze stoffen werken in paren en bestrijden het infectieuze agens in korte tijd. Deze medicijnen zijn onder meer: ​​"Amoxiclav", "Augmentin", "Moksiklav", "Ranklav", enz..

Deze effectieve antibiotica zijn krachtig, maar ze remmen niet alleen de veroorzaker van de infectie, maar hebben ook een negatieve invloed op de toestand van de darmmicroflora. Dit suggereert dat diarree en dysbiose kunnen optreden tegen de achtergrond van hun gebruik..

Een minder uitgesproken effect bij de behandeling van furunculose wordt waargenomen bij cefalosporines. Hiervan kan men kiezen: "Cephalexin", "Duracef", "Ospeksin", "Cefaclor". Het gebruik ervan is alleen geschikt als de bovenstaande medicijnen vanwege contra-indicaties verboden zijn..

Zowel ampicilline met amoxicilline als cefalosporines zijn weinig giftig, maar ze kunnen een sterke allergische reactie veroorzaken, dus mensen met allergieën zullen een ander medicijn moeten kiezen.

Antibiotica die een langzamer effect hebben, maar geen allergieën veroorzaken, zijn lincomycine "en clindamycine. Ze dringen perfect door in de huid en helpen goed bij de behandeling van furunculose. Wat betreft bijwerkingen, diarree kan optreden nadat ze zijn ingenomen..

In apotheken kunnen ze worden gepresenteerd onder de volgende namen - "Linkocin", "Medoglycine", "Dalatsin", "Klimitsin".

Macroliden zijn een groep medicijnen met een tiental vertegenwoordigers. Onder hen: clarithromycine, josamycine, erytromycine en anderen. Medicijnen zijn goed omdat er na inname geen nevenreacties zijn, maar ze werken veel langzamer dan amoxicilline. In het geval van furunculose wordt het beste van alles aanbevolen: "Azithromycin", "Sumamed", "Klacid", "Macropen", "Rulid", "Vilprafen", "Rovamycin". Naast het nemen van medicijnen, moet u de immuunkrachten versterken en nauwgezet op huidhygiëne letten.

Welke antibiotica zijn geïndiceerd voor steenpuisten?

Steenpuisten in het gezicht worden in de regel geopend met verdere drainage. Als de steenpuisten chronisch zijn of als er een abces is, kunnen breedspectrumantibiotica worden voorgeschreven om complicaties te voorkomen en het genezingsproces van de inflammatoire focus te versnellen.

Antibiotica voor steenpuisten kunnen worden gedronken voordat de steenpuist wordt geopend. Na opening kan het nodig zijn om een ​​ander medicijn in te nemen, maar dit vereist een onderzoek naar de gevoeligheid van pathogene microben voor antimicrobiële geneesmiddelen.

Welke antibiotica moeten worden ingenomen als er steenpuisten in het gezicht zijn? In veel gevallen schrijven ze voor:

• macroliden ("Macropen", "Erythromycin");
• medicijnen uit het aantal penicillines ("Ampicillin", "Amoxicillin");
• cefalosporines (Ceftriaxon, Cefotaxime, Cefazolin);
• aminoglycosiden ("Gentamicin", "Amikacin", "Monomycin");
• tetracyclines ("Doxycycline", "Tetracycline").

Externe antibiotica voor steenpuisten worden zelden gebruikt, omdat zalven en lotions een verzachtend effect hebben op de gevoelige huid, wat zal leiden tot een toename van infectie.

Antibiotica voor kookt op de neus

Als een steenuil op de neus uitsteekt, is het noodzakelijk om de ontstekingsfocus te behandelen. Om dit te doen, kunt u furaciline-oplossing, salicylalcohol gebruiken.

Wanneer het neusslijmvlies de plaats van lokalisatie is, worden zalven en crèmes met antibacteriële werking gebruikt. Wat betreft antibiotica voor intern gebruik, het beste medicijn is Erythromycin, Tseporin, Oleandomycin, Metacyclin.

Complexe therapie kan vitamines, immunostimulerende geneesmiddelen omvatten. Als de ziekte zich niet tot een chronisch stadium heeft ontwikkeld, zullen sulfonamiden ("Sulfadimethoxin", "Norsulfazole", enz.) Effectief zijn..

Met een verergering van furunculose, is het beter om penicillines, bicilline, ampicilline te drinken.

Behandeling met antibiotica is voornamelijk geïndiceerd bij aanwezigheid van een groot aantal steenpuisten en wanneer de furunculose chronisch is geworden.

Antibiotica voor steenpuisten in het liesgebied

Wanneer steenpuisten in het liesgebied zijn verschenen, is het het beste om "Oxacilline", "Meticilline" (IM), "Erytromycine", "Tetracycline" te drinken. De therapie duurt doorgaans minimaal 7 dagen. Na 5 dagen wordt de medicatiekuur hervat.

Andere antibiotica kunnen ook worden gebruikt, maar alleen als er een onderzoek is uitgevoerd naar de gevoeligheid van de pathogene flora voor antimicrobiële geneesmiddelen.

Inguinale steenpuisten worden niet alleen met medicijnen behandeld. Vitaminetherapie, immunostimulantia zijn ook vereist. Soms is het toegestaan ​​om een ​​stafylokokkenvaccin toe te dienen, geneesmiddelen die worden gebruikt om specifieke immuniteit te vormen tegen stafylokokkeninfectie.

Fysiotherapeutische procedures omvatten fonoforese. Uitgevoerd met neomycine, gentamicine, chlooramfenicol zalf.

Antibiotica voor kookt onder de arm

Als een wintertaling onder de arm uitsteekt, worden antibiotica voorgeschreven op basis van het ontwikkelingsstadium.

Als de ziekte zonder complicaties verloopt, wordt voornamelijk systemische therapie gebruikt. Behandeling is in dit geval uitsluitend extern. Kookt wordt afgeveegd met boorzuur of salicylalcohol, ichthyol wordt erop aangebracht, een antibioticumoplossing met dimexide.

Na volledige wondreiniging kunnen antibacteriële poeders en zalven worden aangebracht.

Met steenpuisten onder de arm is het verboden:

• kompressen maken;
• knijp het neoplasma uit, vooral als het niet rijp is.

Soms kan het nodig zijn om het abces te prikken, pus te verwijderen en antibiotica in vloeibare vorm of een immunobiologisch middel in de vorm van een stafylokokkenbacteriofaag in de holte te brengen.

Antibiotica voor een kook in het oor

Wanneer steenpuisten in het oor ontstaan, zijn antibiotica bij injecties meestal aangewezen. Van toepassing zijn:

• penicillines;
• tetracyclines;
• macroliden in combinatie met sulfonamiden.

Antibiotica voor kook in het oor moeten worden ingenomen omdat het binnenoppervlak van het oor zich in de buurt van de hersenen bevindt. Daarom kunnen complicaties met hun hulp worden vermeden..

Als de ziekte terugvalt, worden penicillines voorgeschreven. Het meest effectief zijn halfsynthetische geneesmiddelen, met name "Benemycin" of "Vibromycin".

Wanneer furunculose chronisch wordt, kan de arts besluiten stafylokokkenvaccin, toxoïd, antistafylococcen immunoglobuline, met gevorderde ziekte toe te dienen - anti-lymfocytisch immunoglobuline.

Als fysiotherapieprocedures worden uitgevoerd, zijn zalven en poeders geschikt voor lokaal gebruik..

Antibiotica voor furunculose bij kinderen

Als een kind kookt, betekent dit niet dat het nodig is om naar de apotheek te gaan om antibacteriële geneesmiddelen te kopen. Het punt is dat er meer schade aan kan worden toegebracht dan voordeel. Antibiotica voor kinderen met furunculose worden slechts in 5-10% van de gevallen voorgeschreven wanneer de ziekte complicaties heeft veroorzaakt.

Over het algemeen is antibioticatherapie aangewezen als:

• er is een risico op vermenigvuldiging van de infectie (de kook wordt geïnjecteerd met een antibioticum);
• de etterende focus wordt operatief geopend (na een operatie wordt een antibioticum voorgeschreven);
• als het kind actie heeft ondernomen met betrekking tot het openen van een onvolwassen kookpunt;

Een antibioticum moet worden voorgeschreven door een kinderarts, rekening houdend met het gewicht, de leeftijd van de patiënt en de mate van verwaarlozing van furunculose.

Interacties tussen geneesmiddelen

Het is verboden penicilline te combineren met:

• niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (verhogen het risico op bloedingen);
• aminoglycoside-antibiotica (blokkeren elkaars werking);
• anticonceptiva, die zijn gebaseerd op oestrogeen (het effect van anticonceptie kan verergeren);
• sulfonamiden verzwakken het bacteriedodende effect van penicilline.

Tijdens behandeling met cefalosporines is het verboden alcohol te drinken.

Tetracycline-geneesmiddelen kunnen niet worden gecombineerd met:

• geneesmiddelen die de zuurgraad van de maag verminderen, magnesiumpreparaten, met middelen tegen constipatie. Al deze medicijnen dragen bij aan een slechte opname van tetracyclines;
• vitamine A, omdat deze combinatie intracraniële druk kan veroorzaken;
• met methoxyfluraan. Heeft een negatieve invloed op de nierfunctie.

Er zijn geen gegevens over de lokale interactie van antibiotica bij steenpuisten met andere geneesmiddelen..

Gevolgtrekking

Welk antibioticum moet worden ingenomen, moet door de arts worden beslist. Als er een kookpunt is, mogen antibiotica niet met vallen en opstaan ​​worden geselecteerd, omdat dit ernstige gevolgen heeft. Overal waar steenpuisten verschijnen, of het nu gaat om het gezicht, de lies of de oksels, moet u onmiddellijk medische hulp inroepen..

De meest effectieve antibiotica voor steenpuisten

Ervaren dermatologen weten dat antibiotica tegen steenpuisten de belangrijkste remedie zijn. Deze ziekte wordt gekenmerkt door het verschijnen van grote abcessen op de huid. Het proces omvat het gezicht, de nek, de geslachtsorganen, de rug en de oksel. De ziekte wordt veroorzaakt door stafylokokken.

Behandeling van steenpuisten met antibiotica

De veroorzaker van deze ziekte zijn bacteriën. Daarom is de basis van therapie het gebruik van lokale en systemische antibacteriële geneesmiddelen. Zonder hen zal de behandeling niet effectief zijn en tot ernstige gevolgen tot pyemie en sepsis leiden. Alvorens antibioticatherapie uit te voeren, is het raadzaam om de afvoer van abcessen op voedingsmedia te zaaien.

Hiermee kunt u de ziekteverwekker nauwkeurig identificeren en de gevoeligheid voor medicijnen identificeren. Breedspectrumantibiotica worden tegenwoordig het meest voorgeschreven. De volgende medicijnen zijn het meest effectief:

• penicillines;
• macroliden;
• cefalosporines;
• aminoglycosiden;
• tetracyclines.

De volgende indicaties voor het gebruik van systemische antibiotica zijn bekend:

• meerdere huidlaesies met abcessen (furunculose);
• de aanwezigheid van complicaties in de vorm van lymfadenopathie;
• de aanwezigheid van abcessen;
• abcessen in het gezicht.

Het geneesmiddel wordt geselecteerd door de behandelende arts. Er wordt rekening gehouden met factoren zoals leeftijd en gewicht van de patiënt, type ziekteverwekker, tolerantie voor geneesmiddelen en bijkomende ziekten.

Het gebruik van macroliden voor steenpuisten

Welke antibiotica bij kookt, weet niet iedereen. Er is veel vraag naar macroliden. Het zijn effectieve breedspectrumantibiotica. Het werkingsmechanisme van macroliden is geassocieerd met een schending van de eiwitsynthese van de microbiële cel. In lage concentraties hebben macroliden een bacteriostatisch effect en in hoge concentraties een bacteriedodend effect..

Deze groep omvat geneesmiddelen zoals Azitrox, Azithromycin Forte, Sumatrolide Solution Tablets, Ecomed, Sumamed en Macropen. Ze zijn verkrijgbaar in de vorm van tabletten, korrels, capsules, poeder en lyofilisaat. De voordelen van macroliden zijn:

• effectiviteit tegen verschillende bacteriën;
• goede tolerantie door patiënten;
• lage toxiciteit;
• veiligheid;
• de mogelijkheid van gebruik in de kindertijd;
• geen cross-type allergie met bètalactam-antibiotica;
• de mogelijkheid van gebruik tijdens de zwangerschap voor strikte indicaties.

Sumamed is een modern macrolide. Het bevat azithromycine in zijn samenstelling. Verkrijgbaar in de vorm van tabletten, capsules, lyofilisaat en poeder. De volgende contra-indicaties voor het gebruik ervan zijn bekend:

• leeftijd tot 12 jaar en lichaamsgewicht minder dan 45 kg (voor capsules en tabletten);
• ernstige leverdisfunctie;
• ergotamine nemen;
• kinderen tot zes maanden oud (voor poeder);
• fructose-intolerantie;
• gebrek aan lactase in het lichaam;
• aanwezigheid van erytheem migrans.

Macroliden worden voorgeschreven in de vroege stadia van de ziekte. Hiermee kunt u het herstel versnellen en etterende complicaties (abcessen, sepsis) voorkomen. In ernstige gevallen worden medicijnen het beste door injectie toegediend - op deze manier komt het actieve ingrediënt snel in de bloedbaan.

Behandeling van steenpuisten met penicillines

Penicillines helpen bij steenpuisten. Ze worden al heel lang gebruikt. Er is het meest vraag naar beschermde penicillines. Deze antibiotica hebben een bacteriedodend effect, dat wil zeggen dat ze bacteriën doden. Ze blokkeren de vorming van peptidoglycaan. Deze laatste maakt deel uit van de celwand van microben.

De meest voorgeschreven antibiotica zijn Augmentin, Amoxiclav, Ekoklav, Flemoklav Solutab, Medoklav, Benzylpenicilline, Ampicillina Trihydrate, Ampiox en Oksamp.

Penicillines zijn verkrijgbaar in capsule-, tablet-, poeder- en korrelvorm. Amoxiclav is een krachtig antibioticum. Het bevat clavulaanzuur en amoxicilline. Contra-indicaties voor het gebruik ervan zijn:

• lymfatische leukemie;
• individuele intolerantie;
• een geschiedenis van geelzucht of hepatitis;
• mononucleosis.

Amoxiclav wordt gebruikt voor de behandeling van steenpuisten bij kinderen en volwassenen. Hierbij wordt rekening gehouden met het gewicht van een zieke. Mogelijke bijwerkingen van de spijsvertering, het zenuwstelsel, het urogenitaal systeem, allergische reacties en veranderingen in het bloed.

Lokale antibiotica

Met furunculose kun je niet alleen antibiotica drinken, maar ook verschillende zalven aanbrengen. De meest effectieve zijn Levomekol en Syntomycin smeersel. Levomekol wordt gebruikt in de etterende-necrotische fase van de ziekte. Dit antibioticum is gecontra-indiceerd bij individuele intolerantie..

De analogen zijn Netran en Levomethyl. De zalf wordt plaatselijk toegediend. Ze kan steriele doekjes en tampons smeren en op de door steenpuisten aangetaste huid aanbrengen. Soms wordt smeersel geïntroduceerd in de holte van een abces of abces. De dressing moet elke dag worden gedaan. Syntomycine-zalf wordt vaak gebruikt.

Het is gecontra-indiceerd tijdens zwangerschap, borstvoeding, eczeem, psoriasis, medicijnintolerantie, gebrek aan glucose-6-fosfaatdehydrogenase en leverdisfunctie. De voordelen van zalven zijn gebruiksgemak, gebrek aan systemisch effect en een minimum aan bijwerkingen. Veel tabletten hebben een negatief effect op maag en darmen. Zalven zijn in dit opzicht niet gevaarlijk..

Antibiotische regels

Veel medicijnen zijn gevaarlijk om te gebruiken tijdens het dragen van een baby. Antibiotica zijn geen uitzondering. Systemische medicijnen worden niet aanbevolen voor zwangere vrouwen. Tetracyclines zijn bijzonder gevaarlijk. Verplichte raadpleging van een arts is vereist. Het is mogelijk om antibiotica voor te schrijven als de voordelen opwegen tegen de mogelijke gevolgen.

Lokale middelen in de vorm van zalven worden bijna nooit gebruikt bij gezichtskookt..

De reden is dat deze producten de huid kunnen verzachten. Er bestaat gevaar voor het verspreiden van ziektekiemen. Bij het nemen van pillen na genezing wordt een cursus revalidatietherapie uitgevoerd. Eubiotica worden gebruikt. Ze helpen het microbiële evenwicht te herstellen. Dosering tijdens behandeling niet overschrijden.

Er moet rekening worden gehouden met de compatibiliteit met andere geneesmiddelen. De arts verzamelt van tevoren een allergische geschiedenis..

Antibiotica en andere behandelingen

Het behandelingsregime voor steenpuisten omvat niet alleen antibacteriële middelen. Hulpmethoden voor therapie zijn:

• fysiotherapie;
• het gebruik van immunostimulantia;
• toediening van antistafylococcen immunoglobuline.

In de fase van infiltratie, zonder complicaties, wordt de huid behandeld met een alcoholoplossing. Vaak wordt droge warmte gebruikt. Verwarmingsprocedures voor ettering zijn gecontra-indiceerd. Behandeling met antibiotica wordt aangevuld met fysiotherapie. Ultraviolette straling en laser worden uitgevoerd. Salicylzuurkristallen worden vaak gebruikt om de opening van het abces te versnellen..

In het stadium van oplossing worden verbanden met een oplossing van natriumchloride en zalven op basis van methyluracil en chlooramfenicol aangebracht. Bij furunculose en frequente terugvallen worden medicijnen voorgeschreven die de immuniteit verhogen. Autohemotherapie is mogelijk. In ernstige gevallen wordt ultraviolette straling van de huid uitgevoerd.

Toxoid en gamma-globuline worden gebruikt. In de granulatiefase wordt Vishnevsky's zalf gebruikt. Het kan niet in een vroeg stadium worden toegepast. Bij abcesvorming is chirurgische ingreep vereist. Antibiotica vormen dus de basis voor etiotrope therapie bij patiënten met steenpuisten. Als er abcessen op het lichaam verschijnen, moet u een dermatoloog raadplegen.