Antibiotica voor een effectieve behandeling van furunculose

Het gebruik van antibiotica voor furunculose maakt deel uit van een uitgebreide behandeling die zeer effectief is. Antibacteriële geneesmiddelen worden gebruikt wanneer zich een kook heeft gevormd in de nek of het hoofd, omdat de nabijheid van bloedvaten gevaarlijk is voor de mens. Besmettelijke agentia kunnen de hersenen binnendringen en complicaties veroorzaken die dodelijk kunnen zijn.

De belangrijkste reden voor de ontwikkeling van furunculose is Staphylococcus aureus, die de huid binnendringt. Dit micro-organisme wordt gemakkelijk door de bloedbaan door organen en systemen vervoerd en vormt snel nieuwe ontstekingshaarden. Kookt komt voor in het hele lichaam, maar meestal worden de oksels, lies, gezicht, borst, rug en nek aangetast..

Kenmerken van furunculose

Onder de mensen heeft furunculose een andere naam - kook.

De ziekte verwijst naar pathologieën van etterende-necrotische aard. De ziekte begint met schade aan de haarzakjes en het omliggende bindweefsel. Op de plaats van de toekomstige kook wordt eerst een ontstekingsknoop gevormd, die het haarzakje omcirkelt.

De ontwikkeling van furunculose is te wijten aan de penetratie van stafylokokkeninfectie in het lichaam. De ziekte is gemakkelijk te diagnosticeren. Op de huid treedt een dermatologische laesie op. De aanwezigheid van een ontstekingsproces wordt gedetecteerd met behulp van een bloedtest en bacteriële kweek van huidelementen. Een dermatoloog houdt zich bezig met de behandeling van furunculose.

De symptomatologie van furunculose

Het belangrijkste symptoom van de ziekte is de manifestatie van het ontstekingsproces. Op de plaats van de laesie wordt de huid rood, er treedt zwelling op. Vervolgens wordt een puist met een etterende kop gevormd, die met lichte druk pijn begint te doen.

De ziekte ontwikkelt zich het vaakst bij mensen met een verzwakte immuniteit:

In de eerste fase verschijnt er een etterende vloeistof in de buurt van de follikel. Het haarzakje is volledig ondergedompeld in etter. Omliggende weefsels worden ontstoken, rood en opgezwollen.

Na verloop van tijd gaat de ontsteking naar de talgklier. Als gevolg hiervan wordt het klonterig, de bovenkant komt boven de rest van de huid uit. De plek van de laesie voelt aan als een stevige kegelvormige knoop. Als gevolg hiervan gaat een poging om de ontstekingsplaats aan te raken gepaard met pijn..

De manifestatie van een kook in de nek of het gezicht gaat gepaard met ernstig oedeem. Inflammatoire infiltratie bouwt zich op gedurende vier dagen. Wanneer erop wordt gedrukt, komt etterende vloeistof vrij uit de bovenkant van de kook.

In de eerste fase is er weinig etterende inhoud. Bij verder uitknijpen zal een etterende staaf verschijnen, wat een onderscheidend kenmerk is van furunculose. Bij het verwijderen van de staaf uit de wond komt een kleine hoeveelheid pus vermengd met bloed vrij.

Nadat de staaf is afgestoten, zal de ziekte geleidelijk afnemen. De symptomen verdwijnen geleidelijk en er blijft een wond op de plaats van de laesie. Het kan enige tijd etterende vloeistof en necrotische massa's bevatten. Het is belangrijk om de wond tijdens de genezingsfase schoon te houden. De geopende kook moet worden behandeld met antiseptische zalven om te voorkomen dat de ziekte doorgaat naar het chronische stadium.

Belangrijk! Als er zich een kook op het lichaam heeft gevormd, zijn er mogelijk geen tekenen van ontsteking. In het geval van meerdere laesies bij een persoon, verslechtert de algemene toestand, het prestatieniveau neemt af.

Indicaties voor het gebruik van antibiotica

De belangrijkste en effectieve methode om steenpuisten kwijt te raken, is het nemen van antibiotica..

De dermatoloog schrijft ze voor behandeling voor in de volgende gevallen:

1. De patiënt heeft talloze ontstekingshaarden.
2. De meeste steenpuisten bevinden zich in de nek en het hoofd..
3. Furunculose veroorzaakte complicaties, waardoor de lymfeklieren ontstoken raakten.

Ook worden antibiotica voorgeschreven voor patiënten bij wie de ziekte chronisch is geworden. Naast deze groep geneesmiddelen wordt de patiënt de inname van immunostimulerende middelen, vitaminecomplexen voorgeschreven. Bij furunculose worden fysiotherapieprocedures en dieetvoeding getoond.

Contra-indicaties

Antibiotica mogen niet worden ingenomen onder de volgende voorwaarden:

1. Intolerantie voor antibacteriële geneesmiddelen.
2. Zwangerschap en de periode van borstvoeding.
3. Gediagnosticeerd bronchiaal astma.
4. Ziekten van de lever en de nieren.
5. Intestinale ziekten.
6. Schimmel huidletsels.
7. Open tuberculose.
8. Hart- en bloedvormingsproblemen.

Furunculose is een ziekte die u niet alleen mag behandelen. Alleen een dermatoloog kan na het uitvoeren van laboratoriumtests de juiste diagnose stellen en met de behandeling beginnen. De arts zal op basis van de individuele kenmerken van de patiënt het doserings- en behandelingsregime kiezen. Bij het voorschrijven van therapie houdt hij rekening met contra-indicaties en voorkomt hij de ontwikkeling van complicaties.

Antibiotica voor een effectieve behandeling van furunculose

Met de juiste behandeling kun je in 10-15 dagen van het kookproces af. De meest effectieve methode om steenpuisten kwijt te raken, is het nemen van medicijnen die tot de groep antibiotica behoren..

Voor therapie kan een dermatoloog medicijnen voorschrijven van de volgende subgroepen:

1. Penicillines zijn effectieve antibiotica die grampositieve bacteriën doden. Onder de fondsen in deze categorie zijn de meest populaire Bicillin, Ampiox, Ampicillin, Amoxicillin.
2. Cefalosporines zijn antibiotica die worden gebruikt om de verspreiding van infectie en de verdere penetratie ervan in de diepe weefsellagen te voorkomen. Meestal worden Cefuroxim, Cefazolin, Cefipim voorgeschreven.
3. Macroliden - verschillen van de eerste twee subgroepen. Ze worden aanbevolen om te worden ingenomen wanneer, wanneer een kook rijp is, een persoon koortsig is, op hoge temperatuur. Deze medicijnen kunnen het ontstekingsproces in korte tijd stoppen en de darmmicroflora niet schaden. Antibiotica van deze groep moeten met voorzichtigheid worden gebruikt bij patiënten die lijden aan nier- of leverfunctiestoornissen. De reden ligt in het vermogen van geneesmiddelen om zich in het lichaam op te hopen. Onder macroliden zijn de meest voorkomende macropen, erytromycine, azithromycine en sumamed.

Alleen een dermatoloog mag een antibioticum voor de behandeling van furunculose kiezen. De complexe therapie omvat het gebruik van medicinale zalven, injectie en orale toediening van tabletten.

Behandelingsstadia voor steenpuisten

Purulente formaties worden in verschillende fasen behandeld onder toezicht van een arts.

Nadat het abces is gerijpt, moet het operatief worden geopend. In geen geval mag de kook met je vingers worden uitgeknepen. Er is een enorm risico om een ​​nieuwe infectie in de wond te introduceren en complicaties te krijgen. De chirurg injecteert de ontstekingsplaats met een antibioticumoplossing met novocaïne. Anesthesie verlicht pijn en stopt de ontwikkeling van een etterig proces.

Vaak gaan mensen naar de dokter met dat stadium van koken, wanneer een abces al is begonnen, en ontsteking heeft geleid tot de vernietiging van aangrenzende weefsels. In dit geval zal de chirurg het abces openen en de pus volledig schoonmaken. Een open wond wordt behandeld met een antibacteriële zalf en er wordt een steriel verband aangebracht.

In aanwezigheid van een groot aantal terugkerende abcessen op het hoofd en de nek, schrijft de arts antibiotica in tabletten voor: Lincomycin, Cephalexin, Amoxiclav, Fuzidin-sodium.

Het gebruik van antimicrobiële zalven

Antibacteriële zalven worden gebruikt tijdens de periode dat het abces wordt geopend. Het verband is doordrenkt met zalf en aangebracht op de open wond.

Onder zalfpreparaten worden Levomekol, Fucidin, Bactroban, Baneocin vaak voorgeschreven. Tetracycline-zalf heeft een breed werkingsspectrum, dat niet alleen wordt gebruikt voor de behandeling van steenpuisten.

Belangrijk! Een warm kompres mag niet op de kook worden aangebracht. Warmte versnelt de verspreiding van het etterende proces, dat zich kan verspreiden naar aangrenzende weefsels. Het is ook verboden om druk uit te oefenen op het getroffen gebied. Het mechanische effect aan de kook zal ertoe leiden dat het ontstekingsproces zal beginnen te versnellen en nieuwe huidgebieden zal aantasten.

Immunomodulatoren voor furunculose

Kookt is het resultaat van een bacteriële aanval op een immuungecompromitteerd lichaam. Daarom maakt het gebruik van immunostimulerende middelen deel uit van de uitgebreide behandeling van furunculose. De werking van de medicijnen is gericht op het verhogen van de beschermende functies van het lichaam. In dergelijke gevallen kan de arts Immunoglobulin, Polyoxidonium of Galavit voorschrijven.

Vitaminecomplexen

Het nemen van vitamines zal ook helpen de kracht van het lichaam te vergroten die nodig is om ziekten te bestrijden. De vitaminetherapie omvat retinolacetaat, thiamine, riboflavine, ascorbinezuur en vele andere..

Fysiotherapie

Bij furunculose bevelen dermatologen vaak fysiotherapie aan patiënten aan. De meest effectieve zijn UHF-therapie, ultraviolette straling, elektroforese met antimicrobiële middelen, baden met toevoeging van kaliumpermanganaat, ozontherapie en andere..

Mogelijke complicaties

Een verwaarloosde ziekte kan verschillende complicaties veroorzaken, die zich vaak verspreiden naar gezonde organen..

Complicaties met furunculose kunnen als volgt zijn:

1. Ontwikkeling van lymfadenitis - ontsteking van regionale lymfeklieren.
2. Lymfangitis - ontsteking van de lymfevaten.
3. Bloed vergiftiging.
4. Ontstekingsprocessen van de hersenen.
5. Artritis.
6. Nierziekte.

Complicaties kunnen alleen worden voorkomen met behulp van een tijdig bezoek aan een arts. Diagnostiek en een goed gekozen behandelingsschema zullen de patiënt behoeden voor ongewenste gevolgen.

Zelfmedicatie voor furunculose is ten strengste verboden. Behandeling, het openen van abcessen thuis is beladen met ernstige complicaties. Het gebruik van geneesmiddelen, de dosering en het toedieningsschema moeten onder toezicht staan ​​van een dermatoloog.

Antibiotica bij de behandeling van furunculose

Antibacteriële geneesmiddelen worden gebruikt voor de behandeling van veel pathologische processen veroorzaakt door bacteriële microflora en zijn onmisbaar bij de behandeling van furunculose. Aan welke antibiotica geef je de voorkeur? Is de keuze van een medicijn afhankelijk van de locatie van de kook?

Wat is furunculose

Furunculose is een etterende ontstekingsziekte die zich verspreidt naar de haarzakjes in verschillende anatomische zones van het menselijk lichaam. Pathologie wordt vrij vaak gediagnosticeerd onder de moderne bevolking en is verantwoordelijk voor ongeveer 17% van alle gevallen van huidaandoeningen.

In het begin ziet een steenuil eruit als een lichte verhoging, vergezeld van pijn, jeuk. Gedurende 2-3 dagen hoopt zich pus op, die naar buiten komt en een zweer achterlaat op de plaats van de laesie. Veroorzaakt een vergelijkbaar proces Staphylococcus aureus.

Staphylococcus aureus verwijst naar voorwaardelijk pathogene bacteriën, dat wil zeggen, het leeft constant op de huid en leidt alleen tot de ontwikkeling van de ziekte onder invloed van bepaalde negatieve factoren.

Furuncles zijn onderverdeeld in de volgende typen:

1. Furuncle - een enkel abces op de huid;
2. Een karbonkel is een groot huidabces dat meerdere haarzakjes tegelijkertijd aantast. In dit proces komen verschillende steenpuisten samen. Het vrijkomen van pus aan de oppervlakte komt op veel plaatsen voor.
3. Cystic acne - het ontstekingsproces vindt plaats in de diepe weefsellagen.
4. Pilonidal sinus is een abces dat in de intergluteale zone voorkomt als gevolg van infectie in de haarzakjes.
5. Purulente hydradenitis - meerdere huidabcessen die optreden bij ontsteking van de zweetklieren en gelokaliseerd zijn in de oksels en de lies. De behandeling wordt operatief uitgevoerd.

Furunculose is een etterende ontstekingsziekte die zich verspreidt naar de haarzakjes

De volgende aandoeningen kunnen de ontwikkeling van furunculose veroorzaken:

• verminderde immuniteit;
• hormonale disbalans;
• diabetes;
• slechte gewoontes;
• niet-naleving van de regels voor persoonlijke hygiëne;
• overmatige vermoeidheid;
• gebrek aan vitamines;
• onderkoeling van het lichaam;
• mechanisch letsel;
• Bloedarmoede.

Door het type verloop van de ziekte zijn er:

1. Acute furunculose - er zijn veel steenpuisten op de huid tegelijkertijd in dezelfde resolutiefase.
2. Chronisch - het opeenvolgende uiterlijk van etterende formaties (sommige verdwijnen, andere verschijnen). Lekt heel lang.

Afhankelijk van de prevalentie van steenpuisten, zijn er de volgende soorten ziekten:

• verspreide (veel voorkomende) furunculose - etterende formaties worden door het hele lichaam aangetroffen;
• gelokaliseerd (beperkt) - alle steenpuisten zijn alleen geconcentreerd op een apart deel van de huid.

Als er veranderingen in de huid optreden, moet u onmiddellijk medische hulp inroepen. Dit zal helpen om de ziekte correct te diagnosticeren en mogelijke complicaties te voorkomen..

Waarom is koken gevaarlijk? (video)

Antibiotische therapie

Aangezien furunculose wordt veroorzaakt door bacteriële microflora, worden antibiotica noodzakelijkerwijs gebruikt voor de behandeling. Hun lijst is vrij breed, dus alleen een specialist kan ze benoemen. Dergelijke medicijnen worden gebruikt rekening houdend met de individuele kenmerken van de patiënt, zijn leeftijd, de aard van het verloop van de ziekte, de prevalentie van pathologie.

Bij het voorschrijven van antibiotica moet de arts rekening houden met de gevoeligheid van de bacteriën. Als hulptherapie kunnen vitaminecomplexen, immunomodulatoren en fysiotherapietechnieken worden gebruikt.

Het werkingsmechanisme van antibiotica hangt af van de groep die tot het medicijn behoort. Voor de behandeling van furunculose worden in de regel gebruikt:

• penicillines zijn behoorlijk effectief bij de ontwikkeling van pathologie als gevolg van de penetratie van grampositieve flora. Het wordt echter aanbevolen om ze voor een korte periode in te nemen, omdat pathogene bacteriën snel resistent worden tegen deze medicijnen;
• macroliden - worden voorgeschreven wanneer de lokale temperatuur stijgt;
• cefalosporines - gebruikt in gevallen waarin het risico bestaat dat de infectie zich verspreidt naar nabijgelegen weefsels.

Geneesmiddelen van elk van de groepen helpen de immuniteit te verhogen, hebben een nadelig effect op pathogene bacteriën en elimineren manifestaties van het ontstekingsproces.

Contra-indicaties

Er zijn een aantal aandoeningen waarbij antibacteriële geneesmiddelen niet kunnen worden gebruikt. Deze omvatten:

• ziekten veroorzaakt door microflora van schimmels;
• bronchiale astma;
• ernstige pathologieën van het hart, nieren, lever, hematopoëtische organen;
• allergie voor antibiotica;
• actieve tuberculose;
• aandoeningen van de endocriene klieren;
• resistentie van de ziekteverwekker tegen antibacteriële middelen;
• darm ziekte.

Bovendien zijn antibacteriële geneesmiddelen verboden tijdens zwangerschap en borstvoeding. Voor de behandeling van furunculose in deze gevallen wordt aanbevolen om het immuunsysteem te versterken, dat aanzienlijk wordt verminderd onder invloed van veranderde hormonale niveaus. Voor dit doel worden vitaminecomplexen, immunomodulatoren voorgeschreven.

U kunt het genezingsproces versnellen met folkmethoden, maar voordat u ze gebruikt, moet u een specialist raadplegen, omdat sommige kruidengeneesmiddelen gecontra-indiceerd zijn bij het dragen van een foetus.

Het is de moeite waard eraan te denken dat medicijnen, folkremedies voor borstvoeding en zwangerschap alleen kunnen worden gebruikt zoals voorgeschreven door een arts..

Bijwerkingen

Bij het gebruik van antibiotica kunnen de volgende negatieve gevolgen optreden:

• dysbiose van de darmen, vagina;
• allergische reacties;
• giftige leverschade;
• verstoring van de bloedvormende organen;
• algemene bedwelming van het lichaam.

Bovenstaande aandoeningen komen vaker voor bij oneigenlijk gebruik van medicijnen, dus alleen een specialist kan antibiotica voorschrijven.

Therapie van de ziekte, afhankelijk van de locatie van de kook

Antibiotica voor furunculose vormen in de meeste gevallen de basis van de therapie, omdat ze de ontwikkeling van microben in de ontstekingshaarden remmen, bijdragen aan het herstel van beschadigd weefsel en het ontstekingsproces verlichten. Meestal worden antibiotica van de volgende groepen voorgeschreven:

• macroliden (erytromycine, sumamed);
• tetracyclines (doxycycline);
• cefalosporines (Cefazolin, Ceftriaxone, Cefatoxime, Cefuroxime);
• aminoglycosiden (Amikacin, Gentamicin);
• penicillines (Ampiox, Ampicillin, Amoxicillin).

Belangrijk! Met de ontwikkeling van furunculose mogen in geen geval de abcessen worden beschadigd of mogen er compressies worden uitgevoerd op de plaats van de laesie.

Een steenuil kan op elk deel van de huid worden gelokaliseerd, behalve de voetzolen en handpalmen. Therapeutische maatregelen zullen enigszins verschillen, afhankelijk van de locatie van de etterende formatie.

1. In geval van schade aan het gezichtsgebied, moeten de steenpuisten worden geopend door chirurgische ingreep, gevolgd door drainage van de abcessen. De dosering en duur van het nemen van antibiotica wordt bepaald door de arts, rekening houdend met de aard van het verloop van de ziekte en de mate van verwaarlozing.
2. Wanneer de infectie zich uitbreidt naar het liesgebied, wordt de behandeling ook uitgevoerd met antibacteriële geneesmiddelen. Ze kunnen in het lichaam worden geïnjecteerd of in tabletvorm worden ingenomen. In de regel bestaan ​​therapeutische maatregelen uit meerdere kuren van 7 dagen met een pauze van 5 dagen. Daarnaast kunnen ook fysiotherapeutische methoden worden gebruikt, bijvoorbeeld fonoforese met antibacteriële zalven (Neomycinova, Levomycetinova). Bij ernstige pathologie of in het geval van een overgang naar een chronische vorm, kan de arts de introductie van stafylokokken-toxoïde, immunoglobuline in het lichaam overwegen.
3. Antibiotica voor axillaire furunculose worden zelden voorgeschreven. In de regel reageren kleine brandpunten goed op de behandeling door persoonlijke hygiëne in acht te nemen en door het getroffen gebied af te vegen met alcoholoplossingen, ichthyolzalf. Lokale antibiotica kunnen worden voorgeschreven wanneer een groot gebied wordt aangetast tijdens de genezing van het abces, systemische medicijnen worden helemaal niet gebruikt. In zeldzame gevallen kan het nodig zijn om de laesie operatief te openen, gevolgd door drainage..
4. Als steenpuisten in het oor worden waargenomen, omvat de behandeling de verplichte toediening van antibacteriële geneesmiddelen door injectie. Dit komt omdat de laesiesites zich naast de hersenen bevinden en wanneer de infectie zich verspreidt, kan de infectie van vitale centra optreden. Vaak voorgeschreven medicijnen zijn penicilline, tetracycline-groepen, macroliden. In het chronische beloop van de ziekte worden patiënten geïnjecteerd met stafylokokken-toxoïde, immunoglobuline of vaccin. Naast systemische medicijnen kunnen lokale antibiotica worden voorgeschreven, evenals fysiotherapie-technieken.
5. Systemische antibacteriële geneesmiddelen voor schade aan de neusholte worden alleen gebruikt in aanwezigheid van meerdere abcessen of in het geval van een chronisch beloop van de ziekte. In andere situaties worden steenpuisten behandeld met antiseptische oplossingen (chloorhexidine, furaciline), waarna lokale antibiotica worden voorgeschreven in de vorm van zalven. Naast deze medicijnen worden vitamines en immunostimulantia gebruikt.
6. Therapie voor lichaamsschade is gebaseerd op dezelfde principes als voor andere lokalisaties. Allereerst wordt rekening gehouden met de omvang van het pathologische proces en mogelijke complicaties. Bij afwezigheid van onaangename gevolgen en geïsoleerde infectiehaarden, kunnen lokale antibiotica worden gebruikt. In andere gevallen overweegt de arts het gebruik van systemische medicijnen.

Bij elke lokalisatie van pustuleuze foci wordt behandeling van gelijktijdige pathologie uitgevoerd, wat de ontwikkeling van furunculose zou kunnen veroorzaken.

Kookt lokalisatie (galerij)

Kenmerken van de behandeling van de ziekte bij kinderen

Furunculose kan zich niet alleen bij volwassenen ontwikkelen, maar ook bij kinderen. Antibiotische behandeling wordt alleen in extreme gevallen uitgevoerd, omdat dergelijke medicijnen een groeiend lichaam kunnen schaden. In de regel is het voldoende dat jonge patiënten hygiënestandaarden naleven en de getroffen gebieden behandelen met antiseptische oplossingen, soms worden ontstekingsremmende medicijnen voorgeschreven.

Antibiotica zijn geïndiceerd voor de ontwikkeling van de volgende aandoeningen:

1. Het risico dat de infectie zich verspreidt naar nabijgelegen weefsels.
2. Schade aan de kook door een kind.
3. Uitgebreide lichaamsbetrokkenheid met meerdere steenpuisten.
4. Chirurgische behandeling van de ziekte.

De dosering en het verloop van de antibioticabehandeling bij kinderen wordt individueel bepaald op basis van de ernst van de pathologie, de leeftijd van het kind en het lichaamsgewicht.

In dergelijke gevallen kunnen de volgende medicijnen worden voorgeschreven:

• Cephalexin in poedervorm (gebruikt om een ​​suspensie te bereiden);
• Natriumfusidine in de vorm van een suspensie (kan vanaf de geboorte worden voorgeschreven);
• Amoxiclav (vereist een toename van het dagelijkse volume van vochtinname).

De meest effectieve antibiotica voor de behandeling van furunculose

Om de manifestaties van furunculose te elimineren, worden verschillende antibacteriële middelen gebruikt. De meest voorkomende en effectieve worden weergegeven in de tabel.

Groep

Namen van medicijnen

Kenmerken:

Ze behoren tot drugs met een breed werkingsspectrum. Ze zijn de oudste, maar tegelijkertijd behoorlijk effectieve middelen.

Ze geven een uitstekend therapeutisch effect, terwijl hun kosten vrij laag zijn. Door injectie in het lichaam geïntroduceerd.

Ze hebben een goed antibacterieel effect, zijn verkrijgbaar in de vorm van injecties, tabletten, zalven. Ze moeten echter met voorzichtigheid worden gebruikt, omdat er een aantal contra-indicaties zijn, waaronder zwangerschap, borstvoeding, kindertijd.

Ze worden beschouwd als krachtige medicijnen met een breed scala aan effecten. Verkrijgbaar in de vorm van zalven, tabletten.

Ze helpen bij stafylokokkeninfecties en elimineren perfect lokale manifestaties. Gebruikt in de vorm van tabletten, zalven.

Het wordt ook beschouwd als een krachtig medicijn. Gebruikt in de vorm van een zalf.

Naast de bovengenoemde geneesmiddelen worden dergelijke lokale middelen voor de behandeling van furunculose op grote schaal gebruikt:

1. Dimexide. Het behoort tot de groep van niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen, elimineert zwelling van het weefsel, hyperemie, pijn. Wordt gebruikt om het servet nat te maken bij het aankleden en verwerken van een abces.
2. Synthomycin. Verkrijgbaar als smeersel. De actie lijkt op Levomycetin. Het wordt eenmaal per dag op de aangetaste gebieden aangebracht bij het aanbrengen van een verband.
3. Levomekol. Dit medicijn wordt vaak gebruikt bij de behandeling van furunculose, vooral wanneer grote gebieden worden aangetast. Het bevat methyluracil en chlooramfenicol, dat niet alleen verantwoordelijk is voor het antibacteriële effect, maar ook voor de versnelling van weefselregeneratie.

Preparaten voor de behandeling van furunculose (galerij)

Furunculose gaat door met duidelijke symptomen, negeren die tot ernstige gevolgen kan leiden. Een tijdig bezoek aan een specialist zal de ontwikkeling van onaangename complicaties helpen voorkomen. Het volstaat om een ​​arts te raadplegen om een ​​nauwkeurige diagnose te stellen en therapeutische maatregelen uit te voeren.

Antibiotica voor furunculose

De site biedt alleen achtergrondinformatie voor informatieve doeleinden. Diagnose en behandeling van ziekten moet worden uitgevoerd onder toezicht van een specialist. Alle medicijnen hebben contra-indicaties. Een specialistisch consult is vereist!

De medische raad van tiensmed.ru (www.tiensmed.ru) zal u helpen dit alles nu te ontdekken.

Wat is furunculose?

Eerst een paar woorden over de ziekte zelf. Furunculose is een infectieziekte die gepaard gaat met het verschijnen van een steenpuist op de menselijke huid, dat wil zeggen pijnlijke abcessen. De afmetingen van deze abcessen kunnen oplopen tot vijf tot zeven centimeter. Het is ook vermeldenswaard dat een steenuil alleen kan verschijnen in dat deel van het lichaam waar haar is. Dit wordt verklaard door het feit dat de infectie die deze ziekte veroorzaakt alleen de haarwortel kan aantasten. Als je de statistieken gelooft, zijn het kinderen van zowel de kleuter- als de schoolleeftijd die het vaakst last hebben van furunculose. Bij volwassenen komt deze aandoening veel minder vaak voor..

Wat zijn de redenen voor de ontwikkeling van furunculose?

In feite zijn een groot aantal lezers geïnteresseerd in deze vraag. Er zijn veel redenen voor de ontwikkeling van furunculose. Dit is een zwak immuunsysteem, vitaminetekort, verschillende huidbeschadigingen, onjuiste persoonlijke hygiëne en het ontbreken van een gezonde levensstijl. We vestigen uw aandacht op het feit dat stafylokokken, die furunculose veroorzaken, ons hele leven in ons lichaam leven. Het doet zich alleen voelen als ons lichaam om de een of andere reden het niet langer weerstaat. De moderne geneeskunde maakt onderscheid tussen twee soorten van deze ziekte: acute en chronische furunculose..

Nou, nu terug naar het belangrijkste..

Wat is de rol van antibiotica in de strijd tegen furunculose?

Welke antibiotica worden gebruikt om deze infectieziekte te behandelen?

We merken meteen op dat de lijst met in dit geval gebruikte antibiotica vrij groot is. Dit zijn in principe allemaal antibiotica die een vernietigend effect kunnen hebben op stafylokokken. Deze omvatten: kefzol, augmentin, cephalexin, chlooramfenicol, oxacilline, lincomycine, rifampicine. Heel vaak nemen artsen de hulp in van antibiotica zoals: erytromycine, oleandomycine, methicilline, metacycline, ceporine, enzovoort, enzovoort..

Er moet ook worden opgemerkt dat als we het hebben over chronische furunculose, de patiënt naast antibiotica ook een enorme lijst met vitamines en medicijnen krijgt voorgeschreven om de immuniteit te versterken. Onder hen zijn er vitamine A, B en C, antibacteriële zalf Bactroban, proteolytische enzymen, evenals speciale voedingssupplementen (biologisch actieve additieven).

Auteur: Pashkov M.K. Content Project Coördinator.

Antibiotica voor furunculose bij kinderen en volwassenen

Ontsteking van de talgklieren en haarzakjes veroorzaakt door verschillende micro-organismen heet furunculose. Vaker komt de pathologie tot uiting door steenpuisten, die gelokaliseerd zijn op het gezicht, de nek, de rug, in de liesstreek. Het ontstekingsproces wordt veroorzaakt door de staphylococcus-bacterie, waarvan de gevaarlijkste gouden is. Er worden verschillende therapeutische maatregelen gebruikt voor de behandeling, maar de meest populaire medicijnen zijn en blijven antibiotica voor furunculose, die worden voorgeschreven in de vorm van zalven, injecties of tabletten.

Wat is furunculose

De ziekte wordt gekenmerkt door de vorming van etterende necrotische ontsteking van de haarzakjes, die zich ook ontwikkelt in de weefsels eromheen. De veroorzaker van de infectie is Staphylococcus aureus of epidermalis, wat veel voorkomt in het milieu. Deze bacteriën leven op het oppervlak van het slijmvlies en de menselijke huid zonder pathologieën te veroorzaken. Echter, met predisponerende endogene (interne) of exogene (externe) factoren, worden stafylokokken geactiveerd en vermenigvuldigen ze zich, waardoor furunculose ontstaat.

De redenen

De belangrijkste reden voor de ontwikkeling van de ziekte is de aanwezigheid van immunodeficiëntie. Onder invloed van een afname van de immuniteit veroorzaakt stafylokokkenmicroflora een etterig-ontstekingsproces. Bacteriën worden in de follikels gebracht na traumatisering van de huid, met besmetting of lokale onderkoeling. Andere factoren die furunculose kunnen veroorzaken:

• hypovitaminose;
• diabetes;
• de aanwezigheid van een chronische infectie;
• bedwelming van het lichaam;
• onnauwkeurigheden in de voeding.

Symptomen

In het eerste stadium van de ziekte vormt zich een klein purulent-inflammatoir infiltraat rond het haarzakje. Na een paar dagen zijn de hele follikel, de aangrenzende talgklier en het bindweefsel eromheen betrokken bij het ontstekingsproces. Elementen van de uitslag lijken op een stagnerende hyperemische knoop, die een kegelvormige vorm heeft die uitsteekt boven het huidoppervlak.

Naarmate de ontsteking zich ontwikkelt, nemen de pijn en zwelling toe. Verder scheurt de steenpuist en komt de etterende inhoud eruit. Het proces wordt gepompt door genezing, waarna er een litteken overblijft. Een etterig-necrotisch proces kan gepaard gaan met de volgende symptomen:

• zwakte, verhoogde vermoeidheid;
• hoofdpijn;
• slapeloosheid;
• verlies van eetlust.

Behandelmethoden

De therapeutische regimes worden door de arts gekozen, afhankelijk van het stadium van het ontstekingsproces. Tijdens de infiltratieperiode wordt ultraviolette straling voorgeschreven. Tijdens het rijpen van de kook wordt een blokkade met een oplossing van novocaïne en antibacteriële geneesmiddelen geplaatst voor anesthesie en verlichting van de infectie. Een antibioticum wordt geselecteerd op basis van zijn resistentie tegen infectie. Bij etterende abcessen wordt een verband met een oplossing van zilvernitraat (1%) op het ontstoken gebied aangebracht.

Na het openen van de kook wordt het gewassen met waterstofperoxide (3%) en vervolgens wordt een verband met een natriumchloride-oplossing aangebracht om het te verwijderen van necrotische massa's. De staaf wordt pas verwijderd nadat deze is gescheiden van de omliggende weefsels. Het is onmogelijk om etterende haarden te openen door eruit te knijpen, omdat de kans groot is dat de beschermende ring wordt gebroken en de infectie door het hele lichaam wordt verspreid. Dit brengt een aantal levensbedreigende complicaties met zich mee. In het geval van een abces is het beter om een ​​chirurg te raadplegen die het abces voorzichtig zal openen en de etterende inhoud zal verwijderen..

Antibiotische behandeling van furunculose

Antibacteriële therapie voor enkele of meervoudige steenpuisten op de huid wordt uitgevoerd met vijf soorten antibiotica. Ze komen vrij in de vorm van oplossingen voor injecties, tabletten, suspensies, zalven. De meest voorkomende antibiotica voor steenpuisten zijn van het penicillinetype, omdat ze al tientallen jaren met succes Stafylococcus aureus en andere bacteriestammen bestrijden. Cefalosporines, macroliden, tetracyclines en anthraglycosiden worden voorgeschreven als pathogenen resistent zijn tegen penicilline.

Na het doorbreken / openen van de abcessen wordt een verband met antibacteriële zalven op de wond aangebracht. Hiervoor worden de volgende medicijnen gebruikt:

1. Levomekol zalf. Het populairste actuele antibioticum. Het actieve ingrediënt chlooramfenicol vernietigt een breed scala aan bacteriën en methyluracil helpt weefsels sneller te regenereren. Het medicijn is geïmpregneerd met gaasdoekjes, die de wond vullen. Verbanden worden dagelijks vervangen totdat het probleem volledig is opgelost. Bij langdurig gebruik zijn huiduitslag mogelijk.
2. Bactroban-zalf. Het heeft zichzelf bewezen in de strijd tegen Staphylococcus aureus. Zalf voor steenpuisten met het antibioticum Bactroban vertoont krachtige antibacteriële eigenschappen. Het is toegestaan ​​om het medicijn 1 tot 3 keer per dag rechtstreeks op de plaats van huidinfectie aan te brengen. De cursus duurt 7-10 dagen. In sommige gevallen wordt de ontwikkeling van allergische reacties, misselijkheid en hoofdpijn opgemerkt.

Pillen

Antibiotica in tabletvorm worden voorgeschreven voor recidiverende furunculose of als de plaats van lokalisatie het bovenlichaam en het hoofdgebied is. De complexiteit van deze behandeling is dat stafylokokken resistent zijn tegen veel antibacteriële geneesmiddelen, dus de tabletten worden geselecteerd na een microbiologische test op gevoeligheid. Meest populaire medicijnen.

1. Lincomycin. Een antibioticum met een krachtig bacteriostatisch effect, actief tegen een breed scala aan bacteriën. Het medicijn Lincomycin voor volwassenen met furunculose neemt 500 mg driemaal daags voor de maaltijd. Het antibioticum veroorzaakt soms nevenreacties in de vorm van stijgingen van de bloeddruk, allergische reacties. De behandelingskuur mag niet langer zijn dan 2 weken..
2. Cephalexin. Antibacterieel medicijn van de cefalosporinegroep. Het heeft een bacteriedodend effect op de meeste stafylokokkenstammen. De dagelijkse dosering is 1-4 gram. Neem regelmatig pillen. Mogelijke bijwerkingen: handtrillingen, maagstoornissen, darmen, duizeligheid. Behandelingsduur - 7-14 dagen.

Kookt injecties

Antibiotica voor furunculose kunnen worden uitgevoerd in de vorm van injecties. Injecties worden gegeven als therapie met andere vormen van medicatie geen positief resultaat oplevert. De meest effectieve medicijnen voor deze vorm van vrijgave:

1. Amoxicilline. Popusynthetisch antibioticum uit de penicillineserie. Bij furunculose wordt het intraveneus gevonden met jet en infuus. De dosering wordt op individuele basis door de arts voorgeschreven. De gemiddelde behandelingskuur is 7-10 dagen. Tijdens de behandeling kunnen ongewenste lichaamsreacties optreden: tachycardie, prikkelbaarheid, hoofdpijn, dysbiose, dyspeptische symptomen.
2. Levomycetin. Poeder voor injectie met de werkzame stof chlooramfenicol-antibioticum. Bij furunculose worden volwassenen intraveneus of intramusculair voorgeschreven. De dagelijkse dosis is 1-3 g.Het geneesmiddel wordt 2-3 maal daags 0,5-1 g toegediend gedurende 5-15 dagen. Bijwerkingen kunnen optreden vanuit het lymfestelsel, het spijsverteringskanaal, het perifere en centrale zenuwstelsel.

Welke antibiotica te nemen voor furunculose

Mensen met bacteriën die steenpuisten veroorzaken, vragen zich af welke antibacteriële geneesmiddelen het beste zijn voor behandeling. Er moet aan worden herinnerd dat antibiotica veel contra-indicaties en nevenreacties hebben die zelfs de dood kunnen veroorzaken. Om deze reden is het categorisch onmogelijk om ze zelf te benoemen. Antibiotica voor furunculose worden door een arts voorgeschreven op basis van het stadium van de ziekte, chronische ziekten in de geschiedenis van de patiënt en andere redenen.

In de lies

Voor de inguinale behandeling van furunculose worden vaak externe preparaten voorgeschreven. Antibiotica voor steenpuisten in de lies worden gebruikt in de vorm van crèmes, gels, zalven. Ze worden tot 3 keer per dag op het aangetaste deel van de huid aangebracht en afgedicht met een pleister erop. Het voordeel van dergelijke medicijnen is dat ze bijdragen aan de snelle afgifte van de etterende inhoud van de kook. De lijst met antibiotica die worden gebruikt voor de inguinale behandeling van furunculose:

Op het gezicht

Aangezien deze pathologie, die op het gezicht is ontstaan, het gevaar inhoudt dat een infectieus agens de hersenschors binnendringt, worden antibiotica voornamelijk voorgeschreven voor orale toediening. Voordat de kook rijpt, wordt de ontstekingsfocus behandeld met een antisepticum (salicylalcohol, furaciline-oplossing en andere). Antimicrobiële geneesmiddelen voor steenpuisten worden voorgeschreven voor opname, zelfs vóór het stadium van het openen van het abces. De belangrijkste antibacteriële geneesmiddelen:

Welke antibiotica om te nemen met koken (koken)

Een etterig abces op de huid, gevormd als gevolg van een ontsteking van de haarzakjes en de talgklier, is een kook.

Hij kan overal springen - op het gezicht, op de rug, onder de arm (we hebben een apart artikel voor deze lokalisatie), in het liesgebied. Er zijn geen abcessen alleen op de voetzolen en op de handpalmen zonder haar..

Pathologie wordt in de volksmond kook genoemd en Staphylococcus aureus veroorzaakt de ontwikkeling ervan, minder vaak - andere opportunistische bacteriën.

Deze natuurlijke bewoners van de menselijke huid veroorzaken voorlopig zonder problemen, soms het optreden van abcessen.

Dit gebeurt wanneer de huid beschadigd is, verzwakte immuniteit, hormonale verstoringen, stress, stofwisselingsstoornissen, meer zweten, overmatige talgafscheiding.

Chronische ziekten en slechte gewoonten zijn ook risicofactoren die bijdragen aan de ontwikkeling van steenpuisten..

De kook laat zich voelen met een tintelend gevoel, jeuk, pijn in het getroffen gebied. Aanvankelijk wordt een afdichting gevormd, waarin vervolgens een necrotische staaf en etterende inhoud worden gevormd.

De huid rond de kook is gezwollen en heet. De patiënt heeft ook symptomen van algemene malaise..

Wanneer worden antibiotica voorgeschreven?

De beslissing om antibiotica voor te schrijven voor de behandeling van steenpuisten moet door een arts worden genomen. Deze groep medicijnen werkt effectief - het stopt de vermenigvuldiging van bacteriën en vernietigt schadelijke micro-organismen.

Maar de juiste keuze van medicijnen die geschikt zijn voor een bepaalde patiënt kan alleen worden gemaakt door een specialist..

Soms zijn alternatieve remedies voldoende om steenpuisten met succes te behandelen. Vaker wel dan niet zijn antibiotica nog steeds nodig..

Ze worden in dergelijke gevallen voorgeschreven:

1. Met de lokalisatie van abcessen op het gezicht en de nek, in de directe omgeving van de hersenen. Antibiotica worden gebruikt om te voorkomen dat de infectie via de bloedbaan terechtkomt. Zonder het gebruik van deze medicijnen bestaat het risico op meningitis of encefalitis, vaak dodelijk. We hebben hier meer gesproken over hoe je een kook op het gezicht precies kunt behandelen.
2. Wanneer de wintertaling zich in het liesgebied bevindt, nabij de lymfeklieren, is het gevaarlijk dat de infectie zich door het lichaam verspreidt, wat kan leiden tot sepsis. Lees over de methoden voor het behandelen van een kook op intieme plaatsen op de link.
3. Als de patiënt lijdt aan furunculose - meerdere abcessen door het hele lichaam. Antibiotica zullen helpen het hoofd te bieden aan de veroorzaker van de ziekte - stafylokokkenbacteriën.
4. Als de patiënt een toestand van immunodeficiëntie heeft, wat het beloop van de ziekte bemoeilijkt. Zonder lichaam is het lichaam niet in staat de infectie te overwinnen.
5. Wanneer complicaties optreden - subcutaan abces, phlegmon, sepsis. Het is mogelijk om dergelijke pathologieën te stoppen met behulp van krachtige medicijnen..

Lijst met antibiotica voor de behandeling van furunculose

Bij de behandeling van furunculose worden antibiotica met verschillende vormen van afgifte gebruikt - zalven, tabletten, ampullen voor injecties.

Bij het kiezen van een medicijn houdt de arts rekening met veel factoren - de leeftijd en algemene toestand van de patiënt, chronische ziekten, mogelijke allergische reacties op het nemen van antibiotica.

De dosering en duur van opname wordt ook voorgeschreven door een specialist. Het is gecontra-indiceerd om uzelf een geneesmiddel "voor te schrijven".

Voor extern gebruik

Zalven zijn een effectieve behandeling voor etterende abcessen. Van de geteste medicijnen is het vermeldenswaard:

• Levomekol is een antimicrobieel middel met gecombineerde werking. De zalf staat bekend om zijn effectieve ontstekingsremmende eigenschappen, het onderdrukt met succes de activiteit van stafylokokken en helpt de genezing van aangetaste weefsels;
• Tetracycline-zalf is een breedspectrummedicijn dat de eiwitsynthese in de cellen van micro-organismen met succes remt. Na het stoppen met delen, sterven bacteriën. De zalf wordt niet aanbevolen voor zwangere vrouwen en kinderen jonger dan 8 jaar;
• Bactroban - gebruikt voor furunculose in de vorm van een zalf en crème. Het wordt tot 3 keer per dag aangebracht met een wattenstaafje of gaasje. Een analoog van het medicijn is Mupirocin-zalf;
• Baneocin is een gecombineerd antibacterieel middel. De zalf is actief tegen stafylokokken, die de ontwikkeling van abcessen veroorzaken. Het medicijn heeft een minimaal aantal bijwerkingen;
• Oflokain - het bevat een antibioticum en verdoving. Het geneesmiddel kan worden gebruikt om kinderen te behandelen. Verschilt in antimicrobiële werking, bevordert wondgenezing en verlicht pijn.

Het schema van de procedure voor het aanbrengen van de zalf is als volgt - u moet een servet met het middel weken, het aan de kook bevestigen en het met een pleister of verband fixeren.

In tabletten

Antibiotica in de vorm van tabletten worden voornamelijk gebruikt voor recidieven van furunculose en in het geval dat de abcessen zich op het hoofd, op het gezicht, in het bovenlichaam bevinden.

Tegenwoordig heeft het medicijn een voldoende aantal tabletten voor de behandeling van steenpuisten:

• Lincomycin is een medicijn met antimicrobiële werking. Het geneesmiddel in de vorm van een tablet begint 3 tot 4 uur na toediening te werken. De behandeling met lincomycine mag niet langer zijn dan 2 weken. Het geneesmiddel kan misselijkheid, stoelgangstoornissen, pijn in het hypochondrium veroorzaken;
• Cephalexin is een semi-synthetisch antibioticum uit de cefalosporinegroep. Verkocht in de vorm van tabletten, capsules, suspensiepoeder. Het verloop van de medicamenteuze behandeling is maximaal 2 weken. Wees voorzichtig tijdens de zwangerschap;
• Amoxiclav is een geneesmiddel met gecombineerde werking. De tabletten worden driemaal per dag ingenomen (elke 8 uur). Kinderen drinken het geneesmiddel in suspensie. De remedie is effectief in de strijd tegen steenpuisten, maar heeft onaangename gevolgen - hoofdpijn, diarree, braken, slaapstoornissen, convulsies;
• Fusidin - natrium is een medicijn met een hoge mate van activiteit en tegelijkertijd een lage toxiciteit. Ze drinken het driemaal per dag, de behandelingsduur is van een week tot 10 dagen. Aandoeningen van het maagdarmkanaal zijn mogelijk;
• Azithromycin onderscheidt zich door een minimum aan bijwerkingen en een zeer betaalbare prijs. Verwijst naar de macrolidegroep. Vrijgaveformulier - capsules en tabletten. Een van de analogen van het medicijn is Sumamed. Het wordt eenmaal per dag ingenomen. Niet aanbevolen voor gebruik bij patiënten met een verminderde nier- en leverfunctie;
• Amoxicilline - bestrijdt met succes stafylokokkeninfectie. Het medicijn is in de tijd getest, het is goedkoop en veroorzaakt geen complicaties na de behandeling. Een van de handelsnamen van het medicijn is Flemoxin Solutab;
• Augmentin is een antibioticum uit de penicillinegroep. Het medicijn vernietigt de celwanden van bacteriën;
• Doxycycline is een medicijn uit de groep van tetracyclines met een breed werkingsspectrum. Verschilt in hoge therapeutische activiteit. Goedgekeurd voor gebruik door kinderen ouder dan 12 jaar. Verkrijgbaar in capsulevorm. Het heeft een milder effect op de darmmicroflora dan andere tetracycline-antibiotica;
• Erytromycine is een macrolide-medicijn. Het wordt gebruikt bij de behandeling van patiënten met een intolerantie voor penicillines. Verkrijgbaar in de vorm van tabletten en suspensies. Goedgekeurd voor de behandeling van zuigelingen;
• Rifampicine is een laag-toxisch medicijn dat veel wordt gebruikt in de medische praktijk met een breed spectrum aan antimicrobiële activiteit. Vaak gebruikt bij terugkerende furunculose.

Je kunt in dit artikel leren hoe je een verkoudheid op de lip snel kunt behandelen..

Door injectie

Als de behandeling van steenpuisten met zalven en tabletten niet effectief was, kan de arts antibiotische injecties voorschrijven. Ze worden ook gebruikt in ernstige gevallen van de ziekte:

1. Dicloxacilline is een medicijn van de penicillinegroep dat een snel therapeutisch effect heeft. Het wordt met de nodige voorzichtigheid voorgeschreven aan patiënten ouder dan 55 jaar, bij wie het geneesmiddel vaker bijwerkingen veroorzaakt.
2. Vancomycine is een krachtig medicijn dat wordt gebruikt wanneer stafylokokkenbacteriën resistent zijn tegen andere antibiotica. Laten we toegeven in de therapie van steenpuisten bij kinderen. Veel beter opgenomen door injectie dan via de mond.
3. Ceftriaxon - gebruikt bij de behandeling van volwassenen en kinderen. Het werkt snel wanneer het in het bloed wordt vrijgegeven. Niet gebruikt voor de behandeling van patiënten met een verminderde nier- en leverfunctie.
4. Tsiprolet is een oplossing voor injectie (intramusculair en intraveneus), het wordt vaak voorgeschreven als andere antibiotica niet effectief zijn geweest vanwege de resistentie tegen bacteriën. Tsiprolet wordt aanbevolen met veel water weg te spoelen om zoutafzettingen in de urinewegen te voorkomen..

Welke vorm van antibioticum het beste is voor de behandeling van een bepaalde patiënt, wordt bepaald door de arts.

Antibiotica voor steenpuisten bij kinderen en zwangere vrouwen

De voorzichtige houding van ouders ten aanzien van het gebruik van antibiotica bij kinderen is redelijk gerechtvaardigd - dit zijn krachtige medicijnen met bijwerkingen. Daarom kan alleen een arts beslissen of hij dergelijke medicijnen voorschrijft..

Wat u moet weten over de antibioticatherapie van furunculose bij kinderen:

• antibiotica met verschillende vormen van afgifte worden gebruikt voor behandeling;
• dezelfde medicijnen kunnen worden gebruikt als voor de behandeling van volwassenen, maar in de juiste dosering;
• baby's krijgen voor orale toediening een suspensie voorgeschreven in plaats van tabletten;
• bijwerkingen bij kinderen worden vaker waargenomen dan bij volwassenen - allergieën, gastritis, dysbiose, aandoeningen van het zenuw- en cardiovasculaire systeem, bloedarmoede;
• van alle groepen antibiotica worden vaker spaarzame macroliden, penicillines, cefalosporines vaker voorgeschreven;
• antibiotica kunnen niet worden weggelaten als het kind een abces moet openen, wanneer het gevaar van verdere verspreiding van de infectie groot is.

Het is belangrijk om een ​​spaarzaam dieet te volgen dat vet, gerookt en gefrituurd voedsel uitsluit.

Kunnen antibiotica worden gebruikt om steenpuisten bij zwangere vrouwen te behandelen? In dit geval wordt het probleem strikt individueel opgelost - er wordt rekening gehouden met alle mogelijke risico's, de verhouding tussen de potentiële voordelen van therapie en mogelijke schade.

In dergelijke gevallen moeten antibiotica worden ingenomen:

• met terugvallen en complicaties van furunculose;
• met ontsteking van de lymfeklieren en lymfevaten;
• met diabetes mellitus, immunodeficiëntie.

Het is hoogst ongewenst om antibacteriële geneesmiddelen te gebruiken in het eerste trimester van de zwangerschap, wanneer het embryo zich ontwikkelt.

Het tweede en derde trimester zijn in dit opzicht veiliger, maar medicatie mag alleen worden voorgeschreven door de behandelende arts..

Het is raadzaam om voor aanvang van de therapie een test te ondergaan om te bepalen welke bacterie de veroorzaker is van de ziekte en welk antibioticum effectiever zal zijn.

Als het testen niet lukt, wordt meestal een breedspectrum-antibioticum voorgeschreven.

Traditioneel worden relatief veilige antibiotica tijdens de zwangerschap beschouwd als geneesmiddelen van de volgende groepen:

• penicillines - Oxacilline, Ampicilline, Amoxicilline;
• macroliden - Azithromycin, Erythromycin;
• cefalosporines - Cefotaxime, Cefazolin.

Aanbevelingen

De belangrijkste regel voor het nemen van antibiotica is de aanwezigheid van een bevestigde bacteriële infectie. Virussen en schimmels worden niet behandeld met deze medicijnen.

Totdat een specifieke veroorzaker van infectie is geïdentificeerd, worden medicijnen met een breed werkingsspectrum voorgeschreven.

De basisregels voor het nemen van antibiotica moeten worden gevolgd:

• houd u precies aan de door de arts voorgeschreven dosering;
• neem regelmatig medicatie: als het eenmaal per dag is, dan precies 24 uur na de vorige dosis, als het twee keer is - dan na 12 uur, driemaal - elke 8 uur, enzovoort. Dit is belangrijk om de gewenste concentratie van het medicijn te behouden, anders is de werking niet effectief genoeg;
• als de patiënt tijdens antibioticabehandeling andere medicijnen gebruikt, moet hij de arts hierover informeren;
• tabletten en capsules moeten worden ingenomen met veel gewoon water (niet koolzuurhoudend). Andere dranken zijn niet wenselijk en de combinatie van bijvoorbeeld grapefruitsap met wat antibiotica is gevaarlijk voor de gezondheid;
• tijdens antibioticatherapie is het verboden alcohol te consumeren. Zelfs een enkele dosis alcohol maakt alle eerdere behandelingen ongeldig;
• als er tijdens de receptie allergische verschijnselen op de huid zijn, moet u onmiddellijk de arts op de hoogte brengen die zal beslissen over het verdere behandelingsregime;
• antibiotica worden alleen gebruikt voor de behandeling van furunculose, ze mogen niet worden gebruikt als profylactisch middel;
• na een antibioticakuur is het noodzakelijk om te zorgen voor het herstel van de darmmicroflora. Hiervoor worden probiotica voorgeschreven, bestaande uit nuttige bacteriën..

Contra-indicaties

Ondanks al hun nuttige eigenschappen hebben antibiotica ook toxische eigenschappen die het lichaam aanzienlijk kunnen schaden..

Er zijn duidelijke contra-indicaties voor het gebruik van antibacteriële middelen:

1. Allereerst is dit zwangerschap. Medicatie kan de ontwikkeling van de foetus nadelig beïnvloeden, vooral in de eerste helft van de zwangerschap.
2. Borstvoeding - medicijnen kunnen het lichaam van het kind schaden als ze worden ingenomen met moedermelk.
3. Leverziekten en nieren van chronische aard. Patiënten met dergelijke pathologieën kunnen bepaalde medicijnen niet opnemen. Van alle groepen antibiotica is het mogelijk om zachtere penicillines en cefalosporines te gebruiken.
4. Allergische reacties op medicijnen.
5. Huidziekten - psoriasis en eczeem.
6. Actieve tuberculose en bronchiale astma.
7. Ziekten van het maagdarmkanaal.
8. Cardiovasculaire pathologie.

Als abcessen op het gezicht zijn gelokaliseerd, gebruik dan voorzichtig externe preparaten in de vorm van zalven, crèmes en gels.

Het gebruik ervan kan leiden tot verzachting van de necrotische staaf en de verspreiding van infectie.

Wat betreft kinderen, antibiotica zijn niet bepaald gecontra-indiceerd voor hen, alleen hun afspraak moet met speciale aandacht worden behandeld.

Van alle antibiotica zijn zalven het veiligst - ze hebben de minste bijwerkingen en negatieve gevolgen..

In dit materiaal worden manieren van infectie, de incubatietijd, de belangrijkste symptomen en foto's van het Coxsackie-virus bij kinderen gevonden..

De redenen voor de ontwikkeling en behandelingsmethoden van postherpetische neuralgie worden in onze publicatie in detail besproken..

Recensies

Kookt behandelen met antibiotica is een veel voorkomende medische praktijk. De arts zal deze krachtige medicijnen niet voorschrijven als de infectie op een andere manier kan worden behandeld..

Maar wanneer een dergelijke therapie niet werkte, komen antibiotica te hulp, die met succes stafylokokken en andere veroorzakers van furunculose bestrijden.

Behandeling van furunculose: een overzicht van antibiotica

Antibiotica voor furunculose worden gebruikt bij ernstige etterende huidaandoeningen. Antimicrobiële geneesmiddelen kunnen de verspreiding van infectie in de diepe lagen van de opperhuid en de bloedbaan voorkomen, de vermenigvuldiging van streptokokken en stafylokokken in de focus van ontsteking stoppen.

Indicaties voor het nemen van medicijnen

Behandeling van furunculose met antibiotica wordt uitgevoerd in de volgende gevallen:

1. Lokalisatie van de kook aan de voorkant van het hoofd, op de neusvleugels is een directe indicatie voor de benoeming van antibioticatherapie. De nabijheid van de kook aan de hersenen dreigt met complicaties in de vorm van meningitis en encefalitis. Beide ziekten brengen het risico op overlijden met zich mee..
2. Antibiotica zijn aangewezen als er meer dan 2 abcessen op het lichaam zijn. Furunculose wordt gekenmerkt door talrijke steenpuisten die zich in verschillende rijpingsstadia bevinden. De aandoening gaat gepaard met ernstige pijnlijke gevoelens en een hoge lichaamstemperatuur.
3. Als de steenuil zich in het liesgebied bevindt, is er een groot risico dat de infectie zich via de bloedsomloop en het lymfestelsel verspreidt. Zonder adequate antibioticatherapie ontwikkelt zich een septische aandoening.
4. Voor mensen met immunodeficiëntieziekten die chemotherapie ondergaan, worden antibiotica zonder meer voorgeschreven. Anders is er een hoog risico op complicaties..
5. Cellulitis, subcutane abcessen, lymfadenopathie, karbonkels zijn veel voorkomende complicaties van een onbehandelde kook die antibiotische therapie vereist.

Antibiotica voor steenpuisten, in de lies tegen de achtergrond van een uitgesproken intoxicatiesyndroom, worden behandeld in stationaire omstandigheden. Thuisbehandeling kan worden gedaan als de ziekte stabiel is.

Vormen van antibioticatherapie voor furunculose

De industrie van antibioticatherapie op de farmaceutische markt neemt een belangrijke plaats in onder andere geneesmiddelen. Tegenwoordig worden medicijnen in allerlei vormen vervaardigd: tabletten, oplossingen, poeders, suspensies, capsules, siropen. Met zo'n verscheidenheid aan producten kunt u in elk geval een effectief medicijn voor furunculose kiezen..

Siropen en suspensies met verschillende smaken zijn geschikt voor kleine kinderen. Ze zullen de behandeling smakelijker en aangenamer maken. Antibiotica in pillen voor furunculose worden voorgeschreven aan volwassenen en adolescenten. In ernstige gevallen worden injectievormen van medicijnen gebruikt. Intraveneuze toediening van fondsen zorgt ervoor dat een therapeutische dosis van het medicijn zo snel mogelijk inwerkt op de ontstekingsfocus.

Beoordeling van effectieve antibiotica voor de behandeling van chirias op het lichaam

De antibioticagroep wordt geselecteerd op basis van de lokalisatie en de ernst van de manifestatie van furunculose. Gezichtsgroei wordt behandeld met Tsiprolet, Sumamed, Doxycycline, Nitroxolines in tabletten.

Voor zwangere vrouwen en jonge kinderen worden streptomycine, erytromycine-zalven voorgeschreven voor de behandeling van furunculose. Met gevaarlijke lokalisatie nemen ze hun toevlucht tot orale antibiotica.

Macroliden

De belangrijkste vertegenwoordigers van macroliden zijn Azithromycin, Erythromycin, Sumamed. Ze hebben een overwegend bacteriostatisch effect; bij gebruik van hoge concentraties is een bacteriedodend effect mogelijk.

Experts hebben drie belangrijke positieve aspecten van macroliden geïdentificeerd:

1. De medicijnen vertonen een breed werkingsspectrum. Het doodt grampositieve en gramnegatieve bacteriën.
2. Ze worden gekenmerkt door lage toxiciteit en bewezen veiligheid, waardoor ze de favoriete medicijnen zijn voor de behandeling van furunculose bij zwangere vrouwen en kinderen..
3. Volgens statistische gegevens en klinische studies worden macroliden positief verdragen door patiënten met etterende huidaandoeningen..

Antibiotica van deze groep worden in de vroege stadia van furunculose door artsen voorgeschreven. Ze helpen de ontwikkeling van etterende complicaties, de toevoeging van secundaire microflora, te voorkomen. Apotheken bieden een enorme keuze aan vormen van antibacteriële geneesmiddelen. Ze zijn verkrijgbaar in capsules, poeders, tabletten, siropen of suspensies..

Penicillines

Penicillines zijn zeer effectief tegen stafylokokken. Hun actie is gericht op het vernietigen van de integriteit van het bacteriële celmembraan, waar het genmateriaal zich bevindt. De groep antibiotica wordt vertegenwoordigd door Amoxicilline, Amoxiclav, Augmentin, Penicilline, Flemoxin Solutab. De vermelde geneesmiddelen zijn het middel bij uitstek voor de eerste verschijning van steenpuisten..

Het grootste nadeel van de groep penicillines met furunculose zijn hun nevenreacties uit het maagkanaal (misselijkheid, braken, antibiotica-gerelateerde diarree). Allergische reacties komen vaak voor bij het gebruik van antibiotica. Om de genoemde fenomenen te vermijden, moet u de punten van de medicijninstructies strikt volgen. Anders moet u allergieën en darmen behandelen.

Cefalosporines

De belangrijkste kenmerken van de groep medicijnen zijn:

1. Cefalosporines vertonen een hoge antistafylococcale activiteit bij furunculose.
2. Ze hebben een uitgesproken resistentie tegen bètalactams.
3. Allergische reacties op cefalosporines komen minder vaak voor dan bij de behandeling van furunculose met penicillines.
4. Goed verdragen in combinatie met andere antibiotica.

De vertegenwoordigers van cefalosporines zijn Cefuroxime, Cefpodoxime, Cefipim, Cefalexin. Hun bacteriostatische werking is gebaseerd op remming van bacteriële peptidoglycansynthese, wat bijdraagt ​​aan de vorming van de celwand. Zonder dat laatste sterft het micro-organisme, stopt de groei van de stafylokokkenpopulatie.

Lokale actie

Lokale medicijnen worden gebruikt om de groei van bacteriën in de focus van furunculose te onderdrukken, om wondgenezing te versnellen. Ze komen in de vorm van een zalf. Typische antibiotica zijn onder meer:

1. Vishnevsky's zalf heeft antimicrobiële, wondhelende eigenschappen. De actieve componenten blokkeren de reproductie van pathogene micro-organismen. Het draagt ​​bij aan de vroege doorbraak van de kook en het vrijkomen van pathologische inhoud buiten. Na het openen van het abces is er een merkbare verbetering in de toestand van de patiënt: zwakte verdwijnt, de lichaamstemperatuur normaliseert. Kompressen worden elke 8 uur gemaakt met Vishnevsky's zalf. Het antibioticumeffect is merkbaar op de tweede dag na het begin van de applicatie.
2. Levomekol bestaat uit twee actieve componenten: methyluracil, chlooramfenicol. Het medicijn doodt tegelijkertijd pathogene micro-organismen, verbetert herstelprocessen in weefsels met furunculose. Na het openen van het abces wordt Levomekol afwisselend gebruikt met Vishnevsky's smeersel. Beide medicijnen voorkomen de ophoping van etter, versnellen het genezingsproces.

Anderen

Voor de behandeling van steenpuisten worden vertegenwoordigers van fluorochinolonen (Ciprofloxacin, Tsifran, Ofloxacin) voorgeschreven. De werking van de medicijnen is gericht op verschillende ziekteverwekkers tegelijk. Antibiotica van deze groep worden gebruikt om multi-resistente infecties te behandelen..

Vitaminen voor de therapie van steenpuisten worden gebruikt om de immuniteit te verbeteren, herstel- en metabole processen binnen de pathologische focus te verbeteren. Vaak helpen vitaminecomplexen en injecties met B-vitamines om een ​​pathologische situatie het hoofd te bieden.

De gepresenteerde lijst met geneesmiddelen moet correct kunnen worden gecombineerd om een ​​resultaat te bereiken met de behandeling van furunculose. Antibiotische therapie kan alleen worden gebruikt na overleg met een arts.

Wat is het schema voor de therapie?

De behandelende arts behandelt het voorschrijven van antibiotische therapie. Het begint met de ernst van de toestand van de patiënt, de ernst van klinische symptomen, de aanwezigheid van bijkomende pathologieën.

Zelfselectie van dosering, frequentie van drugsgebruik bedreigt de ontwikkeling van bijwerkingen, verergering van furunculose en de verwerving van antibioticaresistentie. Bij de eerste symptomen van een etterende ziekte is het beter om medische hulp te zoeken. De arts zal het belang bepalen van het voorschrijven van antimicrobiële therapie, aanvullende behandeling.

Hoe snel komt het resultaat

De snelheid waarmee een positief resultaat door het gebruik van antibiotica begint, is afhankelijk van verschillende factoren:

1. Iemand zonder immunodeficiëntie geneest en herstelt sneller na furunculose.
2. Diabetes mellitus, stofwisselings- en microcirculatiestoornissen leiden tot een verslechtering van het metabolisme in de huidweefsels, slecht trofisme. Beide punten hebben een negatieve invloed op de snelheid van doorbraak en regeneratie van de kook.
3. Als een persoon tegelijkertijd ziek is met ARVI, een bacteriële infectie, neemt de herstelperiode toe als gevolg van onderdrukte immuniteit. De afweer van het lichaam verzwakt, de persoon is ziek.
4. Bij een milde cursus vindt herstel binnen een week plaats. Ernstige gevallen duren maanden.

Bij furunculose zijn antibiotica een integrale therapiemethode..